Epistulae

Petis namque et sollicite ac uigilanter petis, ut tibi certam ex scripturis sanctis praefiniamus regulam, ad quam tu ordines cursum uitae tuae et cognita domini uoluntate inter honorem saeculi et diuitiarum illecebras morum magis diligas suppellectilem atque ut possis in coniugio constituta non solum coniugi placere sed etiam ei, qui ipsum coniugium indulsit. cui tam sanctae petitioni tamque pio desiderio non satisfacere quid aliud est quam profectum alterius non amare?

parebo igitur precibus tuis teque paratam ad implendam dei uoluntatem ipsius nitar incitare sententiis. idem enim uerus omnium dominus ac magister, qui nos et placere sibi iubet et docet, quomodo ei placere possimus. ipse itaque te [*]( 12 Eccle. 3, 7 13 *EccH. 4, 28 14 I Petro 3,15 25 cf. loh. 13, 13 ) [*]( 3 resistebam evc1 5 quodam modo eve1 fidei om.ed\' 6 sic] sane evc1 inter (in c1) utrumque et-c1 7 uibraret Oa1 pudoris euc1 8 sapientis0 sapientie cl sapientie (s.L 1 enter) e pellendam eve1 10 esse et c1 11 omnino me z omnino om.evc1 12 loquendi et tempus tacendi ec1 13 nec il in om. B 15 possenti uos redere rationem bl 16 uigilanter Bafb1 uiolenter cet. alt. petis] poscis ew1 17 sanctis om.tvc1 tu om. g 18 et] ut Ovza1 secuti (sic) honores bl honoresaVg 20 constituta om.abl 21 ei om.ecl ipsum om.il indo coni. vil indulserit bl 23 ergo c1 24 dei BOza1 domini cet. ipsius] iam piis tvc1 25 idem est tvc et omn. dom. et mag. t et om.bl placere om.i! 26 et om.a placere ei t1 ei om.ec1 possumus ail- )

propter quod alio testatur loco: non omnis, qui dicit mihi: \'domine, domine\', intrabit in regnum caelorum, sed qui facit uoluntatem patris mei, qui in caelis est, ipse intrabit in regnum caelorum. quo manifeste illud ostenditur nos non sola dei confessione tanti praemii magnitudinem promereri, nisi fidei iustitiae opera coniuncta sint.

Qualis est enim illa confessio, quae sic deum credit, ut eius pro nihilo ducat imperium? aut ex animo aut uere dicimus: domine, domine, si eius, quem dominum confitemur, praecepta contemnimus ? unde ipse in euangelio dicit quid autem uoca-tis me \'domine, domine\' et non facitis, quae dico? et iterum: populus hic labiis me honorat, cor autem eorum longe est a me.

et rursum loquitur per prophetam: filius honorificat patrem et seruus dominum suum timebit, et, si pater sum e g o, ubi est honor meus? et, si dominus ego sum, ubi est timor meus? ex quo apparet nec honorari ab eis dominum nec timeri, qui eius praecepta non faciunt.

unde ad Dauid expressius dicitur, qui peccatum admiserat: et pro nihilo duxisti deum et ad Heli sermo fit domini: qui honorificat me, honorificabo eum; qui autem pro nihilo me habent, ad nihilum redigentur. [*]( 1 ef. Matth. 19,16-22 etr. 4 Matth. 7, 21 14 Luc. 6,46 16 Matth. 15, 8 18 *Mal. 1, 6 23 *II Reg. 12, 9 24 *I Reg. 2, 30 ) [*]( 1 informet et tv que a in eu. int. B interr. om.v 2 uit. aet. mer. ec1, a a.c. mer. uit. aet. vi1 3 ostendit tvc1 uol. eius z 5 mihi dicit a\' 6 sed-8 cael. om,abyax 8 illud om.,1 10 fidei et ewiV opera iusticie B 11 enim est ev illa om.B deo tvcx pro nih. eius il 12 pr. aut] haud ap.c.mS; add. quo ec1 quomodo v alt. aut] ac evcl, om.bl 14 in eu. ipse 0 autem om. B 15 alt. domine] d a 17 eorum] erat cx 19 timebit in suspicionem uocat Engelbrecht timet Bv sum ego (c/. LXX) Oza1 ego sum cet., quod in seq. omnes praebent 20 ubi-21 sum om.i1 22 dom. om.ai1b1 non om.ct unde] et v \'23 expr. ad dauid Otza}& peccatum non it 24 duxistis a1 deum] dominum euaV hely Oezr! fit sermo g domini dicens euiV 26 rediguntur ec1 )

Et nos securo ac bono animo sumus, qui per singula quaeque peccata inhonorantes deum clementissimum dominum ad iracundiam prouocamus eiusque imperia superbissime contemnendo in tantae maiestatis imus iniuriam? quid enim umquam tam superbum, quid uero tam ingratum uideri potest quam aduersus eius uiuere uoluntatem, a quo ipsum uiuere acceperis, quam illius praecepta despicere, qui ideo aliquid imperat, ut causas habeat remunerandi? neque enim obsequii nostri deus indiget, sed nos illius indigemus imperio.