Epistulae
Ausonius, Decimus Magnus
Ausonius, Decimus Magnus. Ausonius, Volume 2. Evelyn-White, Hugh G. (Hugh Gerard), editor. London, Cambridge, MA: William Heinemann, Ltd.; Harvard University Press, 1921.
- perge, o libelle, et utere
- felicitate intermina.
- Quin et require, si sinet
- tenore fari obnoxio:
- “Age vera proles Romuli,
- effare causam nominis,
- utrumne mores hoc tui
- nomen dedere, an nomen hoc
- secuta morum regula?
- an ille venturi sciens
- mundi supremus arbiter,
- qualem creavit moribus,
- iussit vocari nomine? ”
- Nomen datum praeconiis
- vitaeque testimonio,
- libelle felix, quem sinu
- vir tantus evolvet suo
- nec occupari tempora
- grato queretur otio,
- quem melleae vocis modis
- leni aut susurro impertiet,
- cui nigellac luminum
- vacare dignabunt corae,
- quem mente et aure consciis,
- quibusdam omissis, perleget:
- Quaecumque fortuna est tibi.
- perge, o libelle, et utere
- felicitate intermina.
- dic me valere et vivere,
- dic vivere ex voto pio,
- sanctis precantem vocibus,
- ut, quem curulis proxima
- collegio nati dedit,
- hunc rursus Augustus prior
- suis perennet fascibus,
- subnecte et illud leniter:
- “Apologos en misit tibi
- ab usque Rheni limite
- Ausonius, nomen Italum,
- praeceptor Augusti tui,
- Aesopiam trimetriam,
- quam vertit exili stilo
- pedestre concinnans opus
- fandi Titianus artifex;
- ut hinc avi ac patris decus,
- mixto resurgens sanguine,
v.2.p.38