Epistulae

Ausonius, Decimus Magnus

Ausonius, Decimus Magnus. Ausonius, Volume 2. Evelyn-White, Hugh G. (Hugh Gerard), editor. London, Cambridge, MA: William Heinemann, Ltd.; Harvard University Press, 1921.

  1. praetorioque maximus.
  2. dico hune senati praesulem,
  3. praefectum eundem et consulem
  4. (nam consul aeternum cluet
  5. collega Augusti consulis),
  6. columen eurulis Romulae
  7. primum in secundis fascibus;
  8. nam primus e cunctis erit
  9. consul, secundus principi.
  10. Generi hic superstes aureo
  11. satorque prolis aureae
  12. convincit Ascraeum senem,
  13. non esse saeelum ferreum,
  14. qui vincit aevi iniuriam
  15. stirpis novator Aoniae
  16. paribusque comit infulis
  17. Aniciorum stemmata.
  18. Probum loquor: scis optime,
  19. quem nemo fando dixerit,
  20. qui non prius laudaverit.
  21. perge, o libelle, et utere
  22. felicitate intermina.
  23. Quin et require, si sinet
  24. tenore fari obnoxio:
  25. “Age vera proles Romuli,
  26. effare causam nominis,
  27. utrumne mores hoc tui
  28. nomen dedere, an nomen hoc
  29. secuta morum regula?
  30. an ille venturi sciens
  31. mundi supremus arbiter,
  32. qualem creavit moribus,
  33. iussit vocari nomine? ”
    34. v.2.p.38
  34. Nomen datum praeconiis
  35. vitaeque testimonio,
  36. libelle felix, quem sinu
  37. vir tantus evolvet suo
  38. nec occupari tempora
  39. grato queretur otio,
  40. quem melleae vocis modis
  41. leni aut susurro impertiet,
  42. cui nigellac luminum
  43. vacare dignabunt corae,
  44. quem mente et aure consciis,
  45. quibusdam omissis, perleget:
  46. Quaecumque fortuna est tibi.