Pseudo-Augustini Quaestiones Veteris et Novi Testamenti CXXVII

Quod ut adhuc absolutius traderet, adiecit: et sine ipso, inquit, factum est nihil. hoc dicens exclusit omnem controuersiam et argumenta terrena. quamuis de non sint qui diffidant, tamen, quando sine ipso nihil factum ostendit, nullo modo illum facturam esse suspicari debere edocuit. quo modo enim potest dici ipse esse factura, cum nihil dicatur deus sine ipso fecisse? si enim fecit, mentitur scriptura. sed absit, quia fidelis est scriptura, quae,. ut errorem amputet, quanta potest utitur manifestatione ad salutem hominum redimendam. [*]( 1 cf. Ioh. 5, 18 6 cf. Ioh. 1,1 * 11. 14 Ioh. 1, 8 18 Ioh. 1, 3 21 cf. Ioh. 1, 3 ) [*]( 1 eufliceret C sufficeraet N sufficerat FG testimonio MC, N (corr. testimonium), X quo N, Am2 3 filium uerum P 7 declareret CFB 8 per] post (corr.) C 9 appareret P 15 utque M 17 disset M 18 ut] om. PGA ud (?) eras, M absolutus X 20 contrauersiara C de non] de P non de N non X - qui] dequi F, B (corr. dequibos) de quibus GA 23 ipse estee (a pr. ercu.) factura N ipsum esse facturam GÃ deus om. P 26 hominem PC omnium M redimendam one- M )

Denique subiecit: quod factum est, inquit, in ipso uita est. (in ipso\', id est in uerbo, quod factum est, uitam esse significat. sicut et ipse dominus ait: sicut habet pater uitam in semet ipso, ita dedit et filio uitam habere in semet ipso, non quia uerbum sine uita erat et postea aut data aut facta est in illo uita, sed ipsum uerbum uitam uult intellegi esse. si de patre deo potest dici quia aliud ipse est et aliud in se habet, ita et de filio eius, quia (sicut habet pater uitam in semet ipso, ita dedit et filio uitam habere in semet ipso\'.