Epigrammata

Martial

Martial. M. Valerii Martialis Epigrammata. Heraeus, Wilhelm, editor; Borovskij, Jacobus, editor. Stuttgart: Teubner, 1925. Reprinted with corrections in 1976.

  1. Ecquid Hyperboreis ad nos conversus ab oris
  2. Ausonias Caesar iam parat ire vias?
  3. Certus abest auctor, sed vox hoc nuntiat omnis:
  4. Credo tibi, verum dicere, Fama, soles.
  5. Publica victrices testantur gaudia chartae,
  6. Martia laurigera cuspide pila virent.
  7. Rursus, io, magnos clamat tibi Roma triumphos
  8. Invictusque tua, Caesar, in urbe sonas.
  9. Sed iam laetitiae quo sit fiducia maior,
  10. Sarmaticae laurus nuntius ipse veni.
  1. Hiberna quamvis Arctos et rudis Peuce
  2. Et ungularum pulsibus calens Hister
  3. Fractusque cornu iam ter inprobo Rhenus
  4. Teneat domantem regna perfidae gentis
  5. Te, summe mundi rector et parens orbis:
  6. Abesse nostris non tamen potes votis.
  7. Illic et oculis et animis sumus, Caesar,
  8. Adeoque mentes omnium tenes unus,
  9. Ut ipsa magni turba nesciat Circi,
  10. Utrumne currat Passerinus an Tigris.
  1. Nunc hilares, si quando mihi, nunc ludite, Musae:
  2. Victor ab Odrysio redditur orbe deus.
  3. Certa facis populi tu primus vota, December:
  4. Iam licet ingenti dicere voce 'Venit!'
  5. Felix sorte tua! Poteras non cedere Iano,
  6. Gaudia si nobis, quae dabit ille, dares.
  7. Festa coronatus ludet convicia miles,
  8. Inter laurigeros cum comes ibit equos.
  9. Fas audire iocos levioraque carmina, Caesar,
  10. Et tibi, si lusus ipse triumphus amat.
  1. Cum sexaginta numeret Cascellius annos,
  2. Ingeniosus homo est: quando disertus erit?
  1. Pedicatur Eros, fellat Linus: Ole, quid ad te,
  2. De cute quid faciant ille vel ille sua?
  3. Centenis futuit Matho milibus: Ole, quid ad te?
  4. Non tu propterea, sed Matho pauper erit.
  5. In lucem cenat Sertorius: Ole, quid ad te,
  6. Cum liceat tota stertere nocte tibi?
  7. Septingenta Tito debet Lupus: Ole, quid ad te?
  8. Assem ne dederis crediderisve Lupo.
  9. Illud dissimulas, ad te quod pertinet, Ole,
  10. Quodque magis curae convenit esse tuae.
  11. Pro togula debes: hoc ad te pertinet, Ole.
  12. Quadrantem nemo iam tibi credit: et hoc.
  13. Uxor moecha tibi est: hoc ad te pertinet, Ole.
  14. Poscit iam dotem filia grandis: et hoc.
  15. Dicere quindecies poteram, quod pertinet ad te:
  16. Sed quid agas, ad me pertinet, Ole, nihil.
  1. Cogis me calamo manuque nostra
  2. Emendare meos, Pudens, libellos.
  3. O quam me nimium probas amasque,
  4. Qui vis archetypas habere nugas!
  1. Sic me fronte legat dominus, Faustine, serena
  2. Excipiatque meos, qua solet aure, iocos,
  3. Ut mea nec, iuste quos odit, pagina laesit,
  4. Et mihi de nullo fama rubore placet.
  5. Quid prodest, cupiant cum quidam nostra videri,
  6. Si qua Lycambeo sanguine tela madent,
  7. Vipereumque vomat nostro sub nomine virus,
  8. Qui Phoebi radios ferre diemque negat?
  9. Ludimus innocui: scis hoc bene: iuro potentis
  10. Per genium Famae Castaliumque gregem
  11. Perque tuas aures, magni mihi numinis instar,
  12. Lector inhumana liber ab invidia.
  1. Dum Tiburtinis albescere solibus audit
  2. Antiqui dentis fusca Lycoris ebur,
  3. Venit in Herculeos colles. Quid Tiburis alti
  4. Aura valet! Parvo tempore nigra redit.
  1. Accidit infandum nostrae scelus, Aule, puellae;
  2. Amisit lusus deliciasque suas: