Epigrammata
Martial
Martial. M. Valerii Martialis Epigrammata. Heraeus, Wilhelm, editor; Borovskij, Jacobus, editor. Stuttgart: Teubner, 1925. Reprinted with corrections in 1976.
- Non quales teneri ploravit amica Catulli
- Lesbia, nequitiis passeris orba sui,
- Vel Stellae cantata meo quas flevit Ianthis,
- Cuius in Elysio nigra columba volat:
- Lux mea non capitur nugis neque moribus istis,
- Nec dominae pectus talia damna movent:
- Bis denos puerum numerantem perdidit annos,
- Mentula cui nondum sesquipedalis erat.
- Quis puer hic nitidis absistit Ianthidos undis?
- Effugit dominam Naida numquid Hylas?
- O bene, quod silva colitur Tirynthius ista
- Et quod amatrices tam prope servat aquas!
- Securus licet hos fontes, Argynne, ministres:
- Nil facient Nymphae: ne velit ipse, cave.
- Aera domi non sunt, superest hoc, Regule, solum,
- Ut tua vendamus munera: numquid emis?
- Ruris bibliotheca delicati,
- Vicinam videt unde lector urbem,
- Inter carmina sanctiora si quis
- Lascivae fuerit locus Thaliae,
- Hos nido licet inseras vel imo,
- Septem quos tibi misimus libellos
- Auctoris calamo sui notatos:
- Haec illis pretium facit litura.
- At tu munere dedicata parvo
- Quae cantaberis orbe nota toto,
- Pignus pectoris hoc mei tuere,
- Iuli bibliotheca Martialis.
- Cum tibi sit facies, de qua nec femina possit
- Dicere, cum corpus nulla litura notet,
- Cur te tam rarus cupiat repetatque fututor,
- Miraris? Vitium est non leve, Galla, tibi:
- Accessi quotiens ad opus mixtisque movemur
- Inguinibus, cunnus non tacet, ipsa taces.
- Di facerent, ut tu loquereris et ille taceret:
- Offendor cunni garrulitate tui.
- Pedere te mallem: namque hoc nec inutile dicit
- Symmachus et risum res movet ista simul:
- Quis ridere potest fatui poppysmata cunni?
- Cum sonat hic, cui non mentula mensque cadit?
- Dic aliquid saltem clamosoque obstrepe cunno,
- Et si adeo muta es, disce vel inde loqui.
- Fragmentum quod vile putas et inutile lignum,
- Haec fuit ignoti prima carina maris.
- Quam nec Cyaneae quondam potuere ruinae
- Frangere nec Scythici tristior ira freti,
- Saecula vicerunt: sed quamvis cesserit annis,
- Sanctior est salva parva tabella rate.
- Nihil est miserius neque gulosius Santra.
- Rectam vocatus cum cucurrit ad cenam,
- Quam tot diebus noctibusque captavit,
- Ter poscit apri glandulas, quater lumbum,
- Et utramque coxam leporis et duos armos,
- Nec erubescit peierare de turdo
- Et ostreorum rapere lividos cirros.
- Buccis placentae sordidam linit mappam;
- Illic et uvae conlocantur ollares
- Et Punicorum pauca grana malorum
- Et excavatae pellis indecens volvae
- Et lippa ficus debilisque boletus.
- Sed mappa cum iam mille rumpitur furtis,
- Rosos tepenti spondylos sinu condit
- Et devorato capite turturem truncum.
- Colligere longa turpe nec putat dextra,
- Analecta quidquid et canes reliquerunt.
- Nec esculenta sufficit gulae praeda,
- Mixto lagonam replet ad pedes vino.
- Haec per ducentas cum domum tulit scalas
- Seque obserata clusit anxius cella
- Gulosus ille, postero die vendit.