Epigrammata

Martial

Martial. M. Valerii Martialis Epigrammata. Heraeus, Wilhelm, editor; Borovskij, Jacobus, editor. Stuttgart: Teubner, 1925. Reprinted with corrections in 1976.

  1. Alea parva nuces et non damnosa videtur;
  2. Saepe tamen pueris abstulit illa natis.
  1. Sortitus thecam calamis armare memento:
  2. Cetera nos dedimus, tu leviora para.
  1. Haec tibi erunt armata suo graphiaria ferro:
  2. Si puero dones, non leve munus erit.
  1. Lentiscum melius: sed si tibi frondea cuspis
  2. Defuerit, dentes pinna levare potest.
  1. Si tibi morosa prurigine verminat auris,
  2. Arma damus tantis apta libidinibus.
  1. Splendida ne madidi violent bombycina crines,
  2. Figat acus tortas sustineatque comas.
  1. Quid faciet nullos hic inventura capillos
  2. Multifido buxus quae tibi dente datur?
  1. Chattica Teutonicos accendit spuma capillos:
  2. Captivis poteris cultior esse comis.
  1. Si mutare paras longaevos cana capillos,
  2. Accipe Mattiacas—quo tibi calva?—pilas.
  1. Accipe quae nimios vincant umbracula soles:
  2. Sit licet et ventus, te tua vela tegent.
  1. In Pompeiano tecum spectabo theatro:
  2. Mandatus populo vela negare solet.
  1. Excipient apros expectabuntque leones,
  2. Intrabunt ursos, sit modo firma manus.
  1. Si deiecta gemas longo venabula rostro,
  2. Hic brevis ingentem comminus ibit aprum.
  1. Militiae decus hoc gratique erit omen honoris,
  2. Arma tribunicium cingere digna latus.
  1. Pugio, quem curva signat brevis orbita vena.
  2. Stridentem gelidis hunc Salo tinxit aquis.
  1. Pax me certa ducis placidos curvavit in usus.
  2. Agricolae nunc sum, militis ante fui.
  1. Cum fieret tristis solvendis auctio nummis,
  2. Haec quadringentis milibus empta fuit.
  1. Tondendis haec arma tibi sunt apta capillis;
  2. Unguibus hic longis utilis, illa genis.
  1. Selectos nisi das mihi libellos,
  2. Admittam tineas trucesque blattas.
  1. Dat chartis habiles calamos Memphitica tellus;
  2. Texantur reliqua tecta palude tibi.
  1. Dulcis conscia lectuli lucerna,
  2. Quidquid vis facias licet, tacebo.
  1. Ancillam tibi sors dedit lucernae,
  2. Totas quae vigil exigit tenebras.
  1. Inlustrem cum tota meis convivia flammis
  2. Totque geram myxos, una lucerna vocor.
  1. Hic tibi nocturnos praestabit cereus ignes:
  2. Subducta est puero namque lucerna tuo.
  1. Nomina candelae nobis antiqua dederunt:
  2. Non norat parcos uncta lucerna patres.
  1. Esse vides lignum; servas nisi lumina, fiet
  2. De candelabro magna lucerna tibi.
  1. Haec quae difficili turget paganica pluma,
  2. Folle minus laxast et minus arta pila.
  1. Si me nobilibus scis expulsare sinistris,
  2. Sum tua. Tu nescis? rustice, redde pilam.
  1. Ite procul, iuvenes: mitis mihi convenit aetas:
  2. Folle decet pueros ludere, folle senes.
  1. Haec rapit Antaei velox in pulvere draucus,
  2. Grandia qui vano colla labore facit.
  1. Quid pereunt stulto fortes haltere lacerti?
  2. Exercet melius vinea fossa viros.
  1. Ne lutet inmundum nitidos ceroma capillos,
  2. Hac poteris madidas condere pelle comas.
  1. Pergamon has misit. Curvo destringere ferro:
  2. Non tam saepe teret lintea fullo tibi.
  1. Gestavit modo fronte me iuvencus:
  2. Verum rhinocerota me putabas.
  1. Nuper in Ausonia domini spectatus harena
  2. Hic erit ille tibi, cui pila taurus erat.
  1. Si quis plorator collo tibi vernula pendet,
  2. Haec quatiat tenera garrula sistra manu.
  1. Proficies nihil hoc, caedas licet usque, flagello,
  2. Si tibi purpureo de grege currit equus.
  1. Quid mecum est tibi? me puella sumat:
  2. Emptos non soleo polire dentes.
  1. Quod nec Vergilius nec carmine dicit Homerus,
  2. Hoc ex unguento constat et ex balano.
  1. Rusticus es? nescis, quid Graeco nomine dicar:
  2. Spuma vocor nitri. Graecus es? aphronitrum.
  1. Balsama me capiunt, haec sunt unguenta virorum:
  2. Delicias Cosmi vos redolete, nurus.