Epigrammata
Martial
Martial. M. Valerii Martialis Epigrammata. Heraeus, Wilhelm, editor; Borovskij, Jacobus, editor. Stuttgart: Teubner, 1925. Reprinted with corrections in 1976.
- Nuper cum Myrino peteretur missio laeso,
- Subduxit mappas quattuor Hermogenes;
- Cretatam praetor cum vellet mittere mappam,
- Praetori mappam surpuit Hermogenes.
- Attulerat mappam nemo, dum furta timentur:
- Mantele a mensa surpuit Hermogenes.
- Hoc quoque si deerit, medios discingere lectos
- Mensarumque pedes non timet Hermogenes.
- Quamvis non modico caleant spectacula sole,
- Vela reducuntur, cum venit Hermogenes.
- Festinant trepidi substringere carbasa nautae,
- Ad portum quotiens paruit Hermogenes.
- Linigeri fugiunt calvi sistrataque turba,
- Inter adorantes cum stetit Hermogenes.
- Ad cenam Hermogenes mappam non attulit unquam,
- A cena semper rettulit Hermogenes.
- Sexagena teras cum limina mane senator,
- Esse tibi videor desidiosus eques,
- Quod non a prima discurram luce per urbem
- Et referam lassus basia mille domum.
- Sed tu, purpureis ut des nova nomina fastis
- Aut Nomadum gentes Cappadocumve petas:
- At mihi, quem cogis medios abrumpere somnos
- Et matutinum ferre patique lutum,
- Quid petitur? Rupta cum pes vagus exit aluta
- Et subitus crassae decidit imber aquae
- Nec venit ablatis clamatus verna lacernis,
- Accedit gelidam servus ad auriculam
- Et 'Rogat ut secum cenes Laetorius' inquit.
- Viginti nummis? non ego: malo famem,
- Quam sit cena mihi, tibi sit provincia merces,
- Et faciamus idem nec mereamur idem.
- Siccus, sobrius est Aper; quid ad me?
- Servum sic ego laudo, non amicum.
- Hoc nemus, hi fontes, haec textilis umbra supini
- Palmitis, hoc riguae ductile flumen aquae,
- Prataque nec bifero cessura rosaria Paesto,
- Quodque viret Iani mense nec alget holus,
- Quaeque natat clusis anguilla domestica lymphis,
- Quaeque gerit similes candida turris aves,
- Munera sunt dominae: post septima lustra reverso
- Has Marcella domos parvaque regna dedit.
- Si mihi Nausicaa patrios concederet hortos,
- Alcinoo possem dicere 'Malo meos.'
- O Iuliarum dedecus Kalendarum,
- Vidi, Vacerra, sarcinas tuas, vidi;
- Quas non retentas pensione pro bima
- Portabat uxor rufa crinibus septem
- Et cum sorore cana mater ingenti.
- Furias putavi nocte Ditis emersas.
- Has tu priores frigore et fame siccus
- Et non recenti pallidus magis buxo
- Irus tuorum temporum sequebaris.
- Migrare clivom crederes Aricinum.
- Ibat tripes grabatus et bipes mensa,
- Et cum lucerna corneoque cratere
- Matella curto rupta latere meiebat;
- Foco virenti suberat amphorae cervix;
- Fuisse gerres aut inutiles maenas
- Odor inpudicus urcei fatebatur,
- Qualis marinae vix sit aura piscinae.
- Nec quadra deerat casei Tolosatis,
- Quadrima nigri nec corona pulei
- Calvaeque restes alioque cepisque,
- Nec plena turpi matris olla resina,
- Summemmianae qua pilantur uxores
- Quid quaeris aedes vilicesque derides,
- Habitare gratis, o Vacerra, cum possis?
- Haec sarcinarum pompa convenit ponti.
- Ut pueros emeret Labienus vendidit hortos.
- Nil nisi ficetum nunc Labienus habet.
- Triginta mihi quattuorque messes
- Tecum, si memini, fuere, Iuli.
- Quarum dulcia mixta sunt amaris,
- Sed iucunda tamen fuere plura;
- Et si calculus omnis huc et illuc
- Diversus bicolorque digeratur,
- Vincet candida turba nigriorem.
- Si vitare velis acerba quaedam
- Et tristis animi cavere morsus,
- Nulli te facias nimis sodalem:
- Gaudebis minus et minus dolebis.
- Tamquam simpliciter mecum, Callistrate, vivas,
- Dicere percisum te mihi saepe soles.
- Non es tam simplex, quam vis, Callistrate, credi.
- Nam quisquis narrat talia, plura tacet.
- Libras quattuor aut duas amico
- Algentemque togam brevemque laenam,
- Interdum aureolos manu crepantis,
- Possint ducere qui duas Kalendas,
- Quod nemo, nisi tu, Labulle, donas,
- Non es, crede mihi, bonus. Quid ergo?
- Ut verum loquar, optimus malorum es.
- Pisones Senecasque Memmiosque
- Et Crispos mihi redde, sed priores:
- Fies protinus ultimus bonorum.
- Vis cursu pedibusque gloriari?
- Tigrim vince levemque Passerinum:
- Nulla est gloria praeterire asellos.
- Nasutus nimium cupis videri.
- Nasutum volo, nolo polyposum.
- Hunc qui femineis noctesque diesque cathedris
- Incedit tota notus in urbe nimis,
- Crine nitens, niger unguento, perlucidus ostro,
- Ore tener, latus pectore, crure glaber,
- Uxori qui saepe tuae comes inprobus haeret,
- Non est quod timeas, Candide: non futuit.
- Odi te, quia bellus es, Sabelle.
- Res est putida bellus et Sabellus.
- Bellum denique malo, quam Sabellum.
- Tabescas utinam, Sabelle belle!
- Mentiris, credo: recitas mala carmina, laudo:
- Cantas, canto: bibis, Pontiliane, bibo:
- Pedis, dissimulo: gemma vis ludere, vincor:
- Res una est, sine me quam facis, et taceo.
- Nil tamen omnino praestas mihi. 'Mortuus,' inquis,
- 'Accipiam bene te.' Nil volo: sed morere.
- Non est, Tucca, satis, quod es gulosus:
- Et dici cupis et cupis videri.
- Barbatus rigido nupsit Callistratus Afro,
- Hac qua lege viro nubere virgo solet.
- Praeluxere faces, velarunt flammea vultus,
- Nec tua defuerunt verba, Talasse, tibi.
- Dos etiam dicta est. Nondum tibi, Roma, videtur
- Hoc satis? expectas numquid ut et pariat?
- Facundos mihi de libidinosis
- Legisti nimium, Sabelle, versus,
- Quales nec Didymi sciunt puellae
- Nec molles Elephantidos libelli.
- Sunt illic Veneris novae figurae,
- Quales perditus audeat fututor,
- Praestent et taceant quid exoleti,
- Quo symplegmate quinque copulentur,
- Qua plures teneantur a catena,
- Extinctam liceat quid ad lucernam.
- Tanti non erat, esse te disertum.
- Unice, cognato iunctum mihi sanguine nomen
- Qui geris et studio corda propinqua meis;
- Carmina cum facias soli cedentia fratri,
- Pectore non minor es, sed pietate prior.
- Lesbia cum lepido te posset amare Catullo,
- Te post Nasonem blanda Corinna sequi.
- Nec deerant zephyri, si te dare vela iuvaret;
- Sed tu litus amas. Hoc quoque fratris habes.
- Haedina tibi pelle contegenti
- Nudae tempora verticemque calvae,
- Festive tibi, Phoebe, dixit ille,
- Qui dixit caput esse calceatum.
- Difficilis facilis, iucundus acerbus es idem:
- Nec tecum possum vivere, nec sine te.
- Vendunt carmina Gallus et Lupercus.
- Sanos, Classice, nunc nega poetas.
- Boletos et aprum si tamquam vilia ponis
- Et non esse putas haec mea vota, volo:
- Si fortunatum fieri me credis et heres
- Vis scribi propter quinque Lucrina, vale.
- Lauta tamen cena est: fateor, lautissima, sed cras
- Nil erit, immo hodie, protinus immo nihil,
- Quod sciat infelix damnatae spongia virgae
- Vel quicumque canis iunctaque testa viae:
- Mullorum leporumque et suminis exitus hic est,
- Sulphureusque color carnificesque pedes.
- Non Albana mihi sit comissatio tanti
- Nec Capitolinae pontificumque dapes;
- Inputet ipse deus nectar mihi, fiet acetum
- Et Vaticani perfida vappa cadi.
- Convivas alios cenarum quaere magister,
- Quos capiant mensae regna superba tuae:
- Me meus ad subitas invitet amicus ofellas:
- Haec mihi, quam possum reddere, cena placet.
- Crinitae Line paedagoge turbae,
- Rerum quem dominum vocat suarum
- Et credit cui+ Postumilla dives
- Gemmas, aurea, vina, concubinos:
- Sic te perpetua fide probatum
- Nulli non tua praeferat patrona:
- Succurras misero, precor, furori
- Et serves aliquando neglegenter
- Illos qui male cor meum perurunt,
- Quos et noctibus et diebus opto
- In nostro cupidus sinu videre,
- Formosos, niveos, pares, gemellos,
- Grandes, non pueros, sed uniones.
- Daphnonas, platanonas et ae+rios pityonas
- Et non unius balnea solus habes,
- Et tibi centenis stat porticus alta columnis,
- Calcatusque tuo sub pede lucet onyx,
- Pulvereumque fugax hippodromon ungula plaudit,
- Et pereuntis aquae fluctus ubique sonat;
- Atria longa patent. Sed nec cenantibus usquam
- Nec somno locus est. Quam bene non habitas!
- Tam saepe nostrum decipi Fabullinum,
- Miraris, Aule? semper homo bonus tiro est.
- Tempora Pieria solitus redimire corona,
- Nec minus attonitis vox celebrata reis,
- Hic situs est, hic ille tuus, Sempronia, Rufus,
- Cuius et ipse tui flagrat amore cinis.
- Dulcis in Elysio narraris fabula campo,