Argonautica
Valerius Flaccus, Gaius
Valerius Flaccus. C. Valeri Flacci Setini Balbi Argonauticon Libri Octo. Kramer, Otto, editor. Leipzig: Teubner, 1913.
- ecce autem primo[*](ecce autem Peerlkamp, cf. II 587, Aen. VI 255, Ecce leui V | primo V, primos vulgo ) iam spargere lumine portus
- orta dies notaeque (nefas) albescere turres.
- 'di maris' attonito conclamat ab agmine Tiphys,
- 'ut mea fatali damnastis pectora somno.
- heu socii quantis complerunt litora monstris.'
- illi autem neque adhuc gemitus neque conscia facti
- ora levant; tenet exsangues rigor horridus artus;
- ceu pavet ad crines et tristia Pentheos ora
- Thyias, ubi impulsae iam se deus agmine matris
- abstulit et caesi vanescunt cornua tauri.
- nec minus effusi grandaevum ad litora vulgus,
- ut socias videre manus, dare versa retrorsus
- terga metu. dextram tendens proclamat Iason
- 'quos[*](Quo XC ) fugitis? vellem hac equidem me strage meosque
- procubuisse magis. deus haec, deus asper utrisque
- implicuit. sumus en[*](en M, eu V, heu X | sumus (hosp.) M, om.V ) Minyae, sumus hospita turba.
- cur etiam flammas[*](flasmas V ) miserosque moramur honores?'
- Tum super exsangues confertae[*](conferte C, consertes V, consert(a)e SM ) caedis acervos
- praecipiti plangore ruunt; agnoscit in alta
- strage[*](Strange V ) virum sua texta parens, sua munera coniunx.