Silvae
Statius, P. Papinius (Publius Papinius)
Statius, P. Papinius. Statius, Volume 1. Mozley, John Henry, editor. London: William Heinemann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1928.
- quo Pylades ex more pius, quo Dardana gessit
- bella Menoetiades. quippe haec concordia vobis,
- hic amor est duretque precor! nos fortior aetas
- iam fugit; hinc votis animum precibusque iuvabo,
- et mihi! sed questus solitos si forte ciebo
- et mea Romulei venient ad carmina patres,
- tu deeris. Crispine, mihi, cuneosque per omnes
- te meus absentem circumspectabit Achilles,
- sed venies melior—vatum non irrita currunt
- omina—. quique aquilas tibi nunc et castra recludit,
- idem omnes perferre gradus cingique [*]() superbis
- fascibus et patrias dabit insedisse curules.
- Sed quis ab excelsis Troianae collibus Albae, [*](late Waller: vitae M, vicis, vigiles, Vetti, viden has etc. edd. )[*](speculas s: specula M. )[*](cingique Pol.: cingitque M. called " tribuni laticlavii," as compared with " tr. angusti-clavii," who were knights (Suet. Otho, 10). This rank and that of " praefectus alae (equitum) " were often given to sons of senators (Suet. Oct. 38). Hence "clari" in v. 1. 97. This would be the first step (i. 173) in the senatorial career. )
- unde suae iuxta prospectat moenia Romae
- proximus ille deus, Fama velocior intrat
- nuntius atque tuos implet, Crispine, penates?
- dicebam certe: vatum non irrita currunt
- auguria, en! ingens reserat tibi limen honorum
- Caesar et Ausonii committit munia ferri.
- vade,[*]() puer, tantisque enixus suffice donis,
- felix, qui magno iam nunc sub praeside iuras
- cuique sacer primum tradit Germanicus ensem!
- non minus hoc, fortis quam si tibi panderet ipse
- Bellipotens aquilas torvaque induceret ora
- casside, vade alacer maioraque disce mereri!
- Ipse malas vires et lamentabile carmen
- Elysio de fonte mihi pulsumque sinistrae
- da. genitor praedoete, lyrae. neque enim antra moveri
- Delia nec solitam fas est impellere Cirrham
- te sine. Corycia quicquid modo Phoebus in umbra,
- quicquid ab Ismariis monstrabat collibus Euhan,
- dedidici. fugere meos Parnasia crines
- vellera, funestamque hederis inrepere taxum [*](vade Pol.: unde M. )
- extimui trepidamque—nefas!—arescere laurum.
- certe ego, magnanimum qui facta attollere regum
- ibam altum spirans Martemque aequare canendo.
- quis sterili mea corda situ. quis Apolline merso
- frigida damnatae praeduxit nubila menti?
- stant circum attonitae vatem et nil dulce sonantes
- nec digitis nec voce deae. dux ipsa silenti
- fulta caput cithara, qualis post Orphea raptum
- astitit, Hebre, tibi, cernens iam surda ferarum
- agmina et immotos sublato carmine lucos.
- At tu seu membris emissus in ardua tendens
- fulgentesque plagas rerumque elementa recenses,
- quis deus, unde ignes, quae ducat semita solem,
- quae minuat Phoeben quaeque integrare latentem
- causa queat, notique modos extendis Arati,
- seu tu Lethaei secreto in gramine campi
- concilia heroum iuxta manesque beatos.
- Maeonium Ascraeumque senem, non segnior umbra
- accolis alternumque sonas et carmina misces:
- da vocem magno, pater, ingeniumque dolori,
- nam me ter relegens caelo [*]() terque ora retexens
- Luna videt residem nullaque Heliconide tristes
- solantem curas; tuus ut mihi vultibus ignis
- inrubuit cineremque oculis umentibus hausi,
- vilis honos studiis, vix haec in munera solvo
- primum animum, tacitisque situm depellere curis [*]() [*](caelo M: caelum Heinsius. )[*](tacitis curis M: tactis chordis Polster. poem was written three months after his father's death; still in any case he must have kept it by him for a long while before publishing it—if indeed the publication was not posthumous. )
- nunc etiam labente manu nec lumine sicco
- ordior adclinis tumulo, quo molle quiescis
- iugera nostra tenens, ubi post Aeneia fata
- stellatus Latiis ingessit montibus Albam
- Ascanius, Phrygio dum pingues sanguine campos
- odit et infaustae regnum dotale novercae.
- hic ego te—nam Sicanii non mitius halat
- aura croci, dites nec si tibi rara Sabaei
- cinnama, odoratas nec Arabs decerpsit aristas—
- inferiis cumulande sacris, te [*]() carmine plango
- Pierio; sume o gemitus et vulnera nati
- et lacrimas, rari quas umquam habuere parentes.
- atque utinam fortuna mihi, dare manibus aras,
- par templis opus, aeriamque educere molem,
- Cyclopum scopulos ultra atque audacia saxa
- Pyramidum, et magno tumulum praetexere luco!
- illic et Siculi superassem dona sepulcri
- et Nemees lucum et Pelopis solemnia trunci.
- illic Oebalio non finderet aera disco
- Graiorum vis nuda [*]() virum, non arva rigaret
- sudor equum aut putri sonitum daret ungula fossa;
- sed Phoebi simplex chorus, et frondentia vatum
- praemia laudato, genitor, tibi rite ligarem.[*]()
- ipse madens oculis, umbrarum animaeque sacerdos, [*](inferiis cumulande sacris te Phillimore: inferni cum laudae laci M: inferiis eum laude datis et Krohn: inserui cum laude loci Doni., te conj. Markland. )[*](nuda s: unda M: uncta Polster. )[*](ligarem M: dicarem s, litarent Ellis. ecce levis summo de vertice visus Iuli fundere lumen apex, etc. )
- praecinerem gemitum, cui te nec Cerberus omni
- ore nec Orpheae quirent avertere leges.
- atque ibi me [*]() moresque tuos et facta canentem
- fors et magniloquo non posthabuisset Homero,
- tenderet et torvo pietas aequare Maroni.
- Cur magis incessat superos et aena sororum
- stamina, quae tepido genetrix super aggere nati
- orba sedet vel quae primaevi coniugis ignem
- aspicit obstantesque manus turbamque tenentem
- vincit in ardentem, liceat, moritura [*]() maritum?
- maior et his forsan superos et Tartara pulsem [*]()
- invidia: externis etiam miserabile visu
- funus eat.[*]() sed nec modo se Natura dolenti
- nec [*]() Pietas in iusta [*]() dedit; mihi limine primo
- fatorum et viridi, genitor, ceu raptus ab aevo
- Tartara dura subis. nec enim Marathonia virgo
- parcius exstinctum saevorum crimine agrestum
- fleverit Icarium, Phrygia quam turre cadentem
- Astyanacta parens, laqueo quin illa supremo [*](ibi me Heinsius: tibi M. )[*](moritura M: modo itura Schrader, ruitura Heinsius. )[*](maior et his pulsem Krohn: aliis M: at his Baehrens: ais Vollmer: ab his Phillimore, who reads pulset. )[*](invidia: . . eat. edd.: invidia? eat? Phillimore. )[*](nec M: sed Phillimore, bracketing nec modo to dedit. )[*](in iusta Boxhorn: iniusta edd. his father is as one untimely dead, and that therefore this bitterness is added to the grief felt by natural affection; Erigone is an example of the same thing. She bewailed her )
- inclusit gemitus: at te post funera magni
- Hectoris Haemonio pudor est servisse marito.
- Non ego, quas fati certus sibi morte canora
- inferias praemittit olor nec rupe quod atra
- Tyrrhenae volucres nautis praedulce minantur,