Ex Ponto

Ovid

Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).

  1. et mea Musa potest, proprio deprensa colore,
  2. insignis vitiis forsitan esse suis.
  3. tam mala Thersiten prohibebat forma latere,
  4. quam pulchra Nireus conspiciendus erat.
  5. nec te mirari, si sint vitiosa, decebit
  6. carmina, quae faciam paene poeta Getes.
  7. a! pudet, et Getico scripsi sermone libellum,
  8. structaque sunt nostris barbara verba modis:
  9. et placui (gratare mihi) coepique poetae
  10. inter inhumanos nomen habere Getas.
  11. materiam quaeris? laudes: de Caesare dixi.
  12. adiuta est novitas numine nostra dei.
  13. nam patris Augusti docui mortale fuisse
  14. corpus, in aetherias numen abisse domos:
  15. esse parem virtute patri, qui frena rogatus
  16. saepe recusati ceperit imperii:
  17. esse pudicarum te Vestam, Livia, matrum,
  18. ambiguum nato dignior anne viro:
  19. esse duos iuvenes, firma adiumenta parentis,
  20. qui dederint animi pignora certa sui.