Ex Ponto

Ovid

Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).

  1. huic ego, quam patior, nil possem demere poenae,
  2. si iudex meriti cogerer esse mei.
  3. non vetat ille sui quemquam meminisse sodalis,
  4. nec prohibet tibi me scribere teque mihi.
  5. nec scelus admittas, si consoleris amicum,
  6. mollibus et verbis aspera fata leves.
  7. cur, dum tuta times, facis ut reverentia talis
  8. fiat in Angustos invidiosa deos?
  9. fulminis adflatos interdum vivere telis
  10. vidimus et refici, non prohibente Iove.
  11. nec, quia Neptunus navem lacerarat Ulixis,
  12. Leucothea nanti ferre negavit opem.
  13. crede mihi, miseris caelestia numina parcunt,
  14. nec semper laesos et sine fine premunt.
  15. principe nec nostro deus est moderatior ullus:
  16. Iustitia vires temperat ille suas.
  17. nuper eam Caesar facto de marmore templo,
  18. iampridem posuit mentis in aede suae.
  19. Iuppiter in multos temeraria fulmina torquet,
  20. qui poenam culpa non meruere pati.