Ex Ponto
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- fortunamque meam metuens, non vindicis inani,
- terrebar titulo nominis ipse mei.
- hactenus admonitus memori concede poëtae [*](sodali)
- ponat ut in chartis nemina cara suis.
- turpe erit ambobus, longo mihi proximus usu
- si nulla libri parte legere mei.
- ne tamen iste metus somnos tibi rumpere possit,
- non ultra, quam vis, officiosus ero,
- teque tegam, qui sis, nisi cum permiseris ipse:
- cogetur nemo munus habere meum.
- tu modo, quem poteras vel aperte tutus amare,
- si res est anceps ista, latenter ama.
- Verba mihi desunt eadem tam saepe roganti,
- iamque pudet vanas fine carere preces.
- taedia consimili fieri de carmine vobis,
- quidque petam cunctos edidicisse reor.
- nostraque quid portet iam nostis epistula, quamvis
- cera [*](charta) sit a vinclis non labefacta suis. [*](suis meis)
- ergo mutetur scripti sententia nostri,
- ne totiens contra, quam rapit amnis, eam.