Ex Ponto

Ovid

Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).

  1. aut ego me fallo nimiaque cupidine ludor,
  2. aut spes exilii commodioris adest.
  3. nam minus et minus est facies in imagine tristis,
  4. visaque sunt dictis adnuere ora meis.
  5. vera precor fiant timidae praesagia mentis,
  6. iustaque quamvis est, sit minor ira dei.
  1. Regia progenies, cui nobilitatis origo
  2. nomen in Eumolpi pervenit usque, Coty,
  3. fama loquax vestras si iam pervenit ad auris,
  4. me tibi finitimi parte iacere soli,
  5. supplicis exaudi, iuvenum mitissime, vocem,
  6. quamque potes, profugo (nam potes) adfer opem.
  7. me fortuna tibi—de qua quod non queror, [*](querar) hoc est—
  8. tradidit, hoc uno non inimica mihi.
  9. excipe naufragium non duro litore nostrum,
  10. ne fuerit terra tutior unda tua.