Ex Ponto

Ovid

Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).

  1. et quot aves motis nitantur in aere pinnis,
  2. quotque natent pisces aequore, certus eris,
  3. quam tibi nostrorum statuatur summa laborum,
  4. quos ego sum terra, quos ego passus aqua.
  5. nulla Getis toto gens est truculentior orbe;
  6. sed tamen hi nostris ingemuere malis,
  7. quae tibi si memori coner perscribere versu.
  8. Uias est fati longa futura mei.
  9. non igitur vereor [*](verear) quo [*](quo qua vel quia vel quod) te rear esse verendum,
  10. cuius amor nobis pignora mille dedit,
  11. sed quia res timida est omnis miser, et quia longo est
  12. tempore laetitiae ianua clausa meae.
  13. iam dolor in morem venit meus, utque Caducis
  14. percussu crebro saxa cavantur aquis,
  15. sic ego continuo Fortunae vulneror ictu,
  16. vixque habet in nobis iam nova plaga locum.
  17. nec magis assiduo vomer tenuatur ab usu,
  18. nec magis est curvis Appia trita rotis,
  19. pectora quam mea sunt sene calcata [*](caecata) malorum,
  20. et nihil inveni, quod mihi ferret opem.