Ex Ponto

Ovid

Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).

  1. da veniam, quaeso, nimioque ignosce timori.
  2. tranquillas etiam naufragus horret aquas.
  3. qui semel est laesus fallaci piscis ab hamo,
  4. omnibus unca cibis aera subesse putat.
  5. saepe canem longe visum fugit agna lupumque
  6. credit, et ipsa suam nescia vitat opem.
  7. membra reformidant mollem quoque saucia tactum,
  8. vanaque sollicitis incutit [*](inmutat vel incitat vel concitat corr. σ ) umbra metum.
  9. sic ego Fortunae telis confixus iniquis
  10. pectore concipio nil nisi triste meo.
  11. iam mihi fata liquet coeptos servantia cursus
  12. per sibi consuetas semper itura vias :
  13. observare deos, ne quid mihi cedat amice,
  14. verbaque Fortunae vix puto posse dari.
  15. est illi curae me perdere, quaeque solebat
  16. esse levis, constans et bene certa nocet,
  17. crede mihi, si sum veri tibi cognitus oris
  18. (nec planis [*](planus) nostris casibus esse puter [*](puter Ehwald potes vel potest vel solet)),
  19. Cinyphiae segetis citius numerabis aristas,
  20. altaque quam multis floreat Hybla thymis,