Ex Ponto

Ovid

Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).

  1. at mihi Sauromatae pro Caesaris ore videndi
  2. terraque pacis inops undaque vincta [*](iuncta ) gelu.
  3. si tamen haec audis et vox mea pervenit istuc, [*](illuc, sed cf. istae A)
  4. sit tua mutando gratia blanda loco.
  5. hoc pater ille tuus primo mihi cultus ab aevo,
  6. siquid habet sensus umbra diserta, petit.
  7. hoc petit et frater, quamvis fortasse veretur
  8. servandi noceat ne tibi cura mei.
  9. tota domus rogat hoc, nec tu potes ipse negare
  10. et nos in turbae parte fuisse tuae.
  11. ingenii certe, quo nos male sensimus usos,
  12. Artibus exceptis, saepe probator eras.
  13. nec mea, si tantum peccata novissima demas,
  14. esse potest domui vita pudenda tuae.
  15. sic igitur vestrae vigeant penetralia gentis,
  16. curaque sit superis Caesaribusque tui .
  17. mite, sed iratum merito mihi, numen adora,
  18. eximat [*](eximar) ut Scythici me [*](me om.: add. σ ) feritate loci.
  19. difficile est, fateor, sed tendit in ardua virtus,
  20. et talis meriti gratia maior erit.