Ex Ponto

Ovid

Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).

  1. nec tamen Aetnaeus vasto Polyphemus in antro
  2. accipiet voces Antiphatesve tuas,
  3. sed placidus facilisque parens veniaeque paratus,
  4. et qui fulmineo saepe sine igne tonat,
  5. qui cum triste aliquid statuit, fit tristis et ipse,
  6. cuique fere poenam sumere poena sua est.
  7. victa tamen vitio est huius clementia nostro,
  8. venit et ad vires ira coacta suas.
  9. qui quoniam patria toto sumus orbe remoti,
  10. nec licet ante ipsos procubuisse deos,
  11. quos colis, ad superos haec fer mandata sacerdos,
  12. adde sed et proprias ad mea verba preces.
  13. sic tamen haec tempta, si non nocitura putabis.
  14. ignosces. timeo naufragus omne fretum.
  1. Maxime, qui claris nomen virtutibus aequas,
  2. nec sinis ingenium nobilitate premi,
  3. culte mihi—quid enim status hic a funere differt
  4. supremum vitae tempus adusque meae,
  5. rem facis, amictum non aversatus amicum,
  6. qua non est aevo rarior ulla tuo.