Ex Ponto

Ovid

Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).

  1. hanc ego, non ut me defendere temptet, adoro;
  2. non est confessi causa tuenda rei.
  3. num tamen excuses erroris origine factum,
  4. an nihil expediat tale movere, vide.
  5. vulneris id genus est quod, cum sanabile non sit,
  6. non contrectari tutius esse puto.
  7. lingua, sile! non est ultra narrabile quicquam.
  8. posse velim cineres obruere ipse meos.
  9. sic igitur, quasi me nullus deceperit error,
  10. verba fac, ut vita, quam dedit ipse,[*](ipse ille ) fruar;
  11. cumque serenus erit vultusque remiserit illos,
  12. qui secum terras imperiumque movent,
  13. exiguam ne me praedam sinat esse Getarum,
  14. detque solum miserae mite, precare, fugae,
  15. tempus adest aptum precibus, valet ille videtque
  16. quas fecit vires. Roma, valere tuas.
  17. incolumis [*](incolumi) coniunx sua pulvinaria servat;
  18. promovet Ausonium filius imperium;
  19. praeterit ipse suos animo Germanicus annos,
  20. nec vigor est Drusi nobilitate minor,