Ex Ponto
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- qui rapitur spumante salo, sua brachia tendens
- porrigit ad spinas duraque saxa manus, [*](Vv.33-34 sic σ: corrupti in A. cett.)
- accipitremque timens [*](accipitrem metuens) pennis trepidantibus ales
- audet ad humanos fessa venire sinus,
- nec se vicino dubitat committere tecto,
- quae fugit infestos territa cerva canes,
- da, precor, accessum lacrimis, mitissime, nostris,
- nec rigidam timidis vocibus obde forem,
- verbaque nostra favens Romana ad numina perfer,
- non tibi Tarpeio culta Tonante minus,
- mandatique mei legatus suscipe causam:
- nulla meo quamvis nomine causa bona est.
- iam prope depositum, certe iam frigidus aeger,
- servatus per te, si modo servor, ero.
- nunc tua pro lassis nitatur gratia rebus,
- principis aeterni quam tibi praestat amor.
- nunc tibi et eloquii nitor ille domesticus adsit,
- quo poteras trepidis utilis esse reis.
- vivit enim in vobis facundi lingua parentis,
- et res heredem repperit illa suum.