Ex Ponto

Ovid

Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).

  1. ipse quidem certe cum sim sub cardine mundi,
  2. qui semper liquidis altior extat aquis,
  3. te tamen intueor quo solo pectore possum,
  4. et tecum gelido saepe sub axe loquor,
  5. hic es, et ignoras, et ades celeberrimus absens,
  6. inque Getas media iussus ab urbe venis.
  7. redde vicem, et, quoniam regio felicior ista est,
  8. istic me memori pectore semper habe.
  1. Hoc tibi, Rufe, brevi properatum tempore mittit
  2. Naso, parum faustae conditor Artis, opus,
  3. ut, quamquam longe toto sumus orbe remoti,
  4. scire tamen possis nos meminisse tui.
  5. nominis ante mei venient oblivia nobis,
  6. pectore quam pietas sit tua pulsa meo:
  7. et prius hanc animam vacuas reddemus in auras,
  8. quam fiat meriti gratia vana tui.
  9. grande voco lacrimas meritum, quibus ora rigabas
  10. cum mea concreto sicca dolore forent:
  11. grande voco meritum maestae solacia mentis,
  12. cum pariter nobis illa tibique dares,