Tristia
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- paruit, et ducens haec sunt fora Caesaris, inquit,
- ‘haec est a sacris quae via nomen habet,
- hic locus est Vestae, qui Pallada servat et ignem,
- haec fuit antiqui regia parva Numae.’
- inde petens dextram porta est ait ‘ista Palati,
- hic Stator, hoc primum condita Roma loco est.’
- singula dum miror, video fulgentibus armis
- conspicuos postes tectaque digna deo.
- et Iovis haec dixi domus est? quod ut esse putarem,
- augurium monti querna corona dabat,
- cuius ut accepi dominum, non fallimur, inquam,
- et magni verum est hanc Iovis esse domum,
- cur tamen opposita [*](apposita) velatur ianua lauro,
- cingit et augustas arbor opaca comas?
- num quia perpetuos meruit domus ista triumphos,
- an quia Leucadio semper amata deo est?
- ipsane quod festa est, an quod facit omnia festa?
- quam tribuit terris, pacis an ista nota est?
- utque viret semper laurus nec fronde caduca
- carpitur, aeternum sic habet illa decus?