Tristia

Ovid

Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).

  1. igne quid utilius? siquis tamen urere tecta
  2. comparat, audaces instruit igne manus.
  3. eripit interdum, modo dat medicina salutem,
  4. quaeque iuvet, monstrat, quaeque sit herba nocens.
  5. et latro et cautus praecingitur ense viator;
  6. ille sed insidias, hic sibi portat opem.
  7. discitur innocuas ut agat facundia causas;
  8. protegit haec sontes, inmeritosque premit.
  9. sic igitur carmen, recta si mente legatur,
  10. constabit nulli posse nocere meum.
  11. at quasdam vitio. quicumque hoc concipit, errat,
  12. et nimium scriptis arrogat ille meis.
  13. ut tamen hoc fatear, ludi quoque semina praebent
  14. nequitiae: tolli tota theatra iube!
  15. peccandi causam multis quam [*](multi quam vel quam multis corr. Riese) saepe dederunt.
  16. Martia cum durum sternit harena solum!
  17. tollatur Circus! non tuta licentia Circi est.
  18. hic sedet ignoto iuncta puella viro.
  19. cum quaedam spatientur in hoc, [*](hac) ut amator eodem [*](eadem)
  20. conveniat, quare porticus ulla patet .