Tristia

Ovid

Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).

  1. utque parum validus non proficientia rector
  2. cervicis rigidae frena remittit equo.
  3. sic non quo voluit, sed quo rapit impetus undae,
  4. aurigam video vela dedisse rati.
  5. quod nisi mutatas emiserit Aeolus auras,
  6. in loca iam nobis non adeunda ferar.
  7. nam procul Illyriis laeva de parte relictis
  8. interdicta mihi cernitur Italia.
  9. desinat in vetitas quaeso contendere terras,
  10. et mecum magno pareat aura deo.
  11. dum loquor, et timeo pariter cupioque [*](timeo cupio nimiumque vel cupio pariter timeoque) repelli,
  12. increpuit quantis viribus unda latus!
  13. parcite caerulei, vos parcite numina ponti,
  14. infestumque mihi sit satis esse Iovem,
  15. vos animam saevae fessam subducite morti,
  16. si modo, qui periit, non periisse potest.
  1. O mihi post nullos umquam [*](ullos numquam) memorande sodales,
  2. et cui praecipue sors mea visa sua est,
  3. attonitum qui me, memini, carissime, primus
  4. ausus es adloquio sustinuisse tuo,