Tristia

Ovid

Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).

  1. barbara pars laeva est avidaeque adsueta rapinae, [*](ad ethera penne vel substrata (substracta vel subtracta etc.) rapinae: adsueta rapinae Haupt)
  2. quam cruor et caedes bellaque semper habent,
  3. cumque sit hibernis agitatum fluctibus aequor,
  4. pectora sunt ipso turbidiora mari.
  5. quo magis his debes ignoscere, candide lector,
  6. si spe sunt, ut sunt, inferiora tua.
  7. non haec in nostris, ut quondam, scripsimus[*](scribimus) hortis,
  8. nec, consuete, meum, lectule, corpus habes,
  9. iactor in indomito brumali luce profundo
  10. ipsaque caeruleis charta feritur aquis.
  11. improba pugnat hiems indignaturque quod ausim
  12. scribere se rigidas incutiente minas,
  13. vincat hiems hominem! sed eodem tempore, quaeso,
  14. ipse modum statuam carminis, illa sui.
  1. Quid mihi vobiscum est, infelix cura, libelli,
  2. ingenio perii qui miser ipse meo?
  3. cur modo damnatas repeto, mea crimina, Musas?
  4. an semel est poenam commeruisse parum?
  5. carmina fecerunt, ut me cognoscere vellet
  6. omine non fausto femina virque meo: