Fasti
Ovid
Ovid. Ovid's Fasti. Frazer, James George, Sir, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press, William Heinemann, Ltd., 1931.
- dicitur, hoc Celei rura fuere senis.
- ille domum glandes excussaque mora rubetis
- portat et arsuris arida ligna focis.
- filia parva duas redigebat monte capellas,
- et tener in cunis filius aeger erat.
- mater! ait virgo (mota est dea nomine matris)
- quid facis in solis incomitata locis?
- restitit et senior, quamvis onus urget, et orat,
- tecta suae subeat quantulacumque casae.
- illa negat, simularat anum mitraque capillos
- presserat. instanti talia dicta refert:
- ‘sospes eas semperque parens! mihi filia rapta est.
- heu, melior quanto sors tua sorte mea est!’
- dixit, et ut lacrimae (neque enim lacrimare deorum est)
- decidit in tepidos lucida gutta sinus,
- flent pariter molles animis virgoque senexque;
- e quibus haec iusti verba fuere senis:
- ‘sic tibi, quam raptam quaeris, sit filia sospes,
- surge nec exiguae despice tecta casae.’
- cui dea duc! inquit scisti, qua cogere posses,