Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- et patulis iniit tectum sublime fenestris;
- vixque bene impositum lecto prospexerat Iphin,
- deriguere oculi, calidusque e corpore sanguis
- inducto pallore fugit, conataque retro
- ferre pedes haesit, conata avertere vultus
- hoc quoque non potuit, paulatimque occupat artus,
- quod fuit in duro iam pridem pectore, saxum.
- Neve ea ficta putes, dominae sub imagine signum
- servat adhuc Salamis: Veneris quoque nomine templum
- Prospicientis habet. — Quorum memor, o mea, lentos
- pone, precor, fastus et amanti iungere, nymphe.
- Sic tibi nil vernum nascentia frigus adurat
- poma nec excutiant rapidi florentia venti!'
- Haec ubi nequiquam formae deus aptus anili
- edidit, in iuvenem rediit et anilia demit
- instrumenta sibi talisque apparuit illi,
- qualis ubi oppositas nitidissima solis imago
- evicit nubes nullaque obstante reluxit,
- vimque parat: sed vi non est opus, inque figura
- capta dei nymphe est et mutua vulnera sensit.