Metamorphoses

Ovid

Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.

  1. Ut faciem et posito corpus velamine vidit,
  2. quale meum, vel quale tuum, si femina fias,
  3. obstipuit tollensque manus “ignoscite,” dixit
  4. “quos modo culpavi. Nondum mihi praemia nota,
  5. quae peteretis, erant.” Laudando concipit ignes
  6. et, ne quis iuvenum currat velocius, optat
  7. invidiaque timet. “Sed cur certaminis huius
  8. intemptata mihi fortuna relinquitur?” inquit
  9. “audentes deus ipse iuvat.” Dum talia secum
  10. exigit Hippomenes, passu volat alite virgo.
  11. Quae quamquam Scythica non setius ire sagitta
  12. Aonio visa est iuveni, tamen ille decorem
  13. miratur magis; et cursus facit ipse decorem.
  14. Aura refert ablata citis talaria plantis,
  15. tergaque iactantur crines per eburnea, quaeque
  16. poplitibus suberant picto genualia limbo;
  17. inque puellari corpus candore ruborem
  18. traxerat, haud aliter, quam cum super atria velum