Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- candida purpureum simulatas inficit umbras.
- Dum notat haec hospes, decursa novissima meta est
- et tegitur festa victrix Atalanta corona.
- Dant gemitum victi penduntque ex foedere poenas.
- Non tamen eventu iuvenis deterritus horum
- constitit in medio, vultuque in virgine fixo
- “quid facilem titulum superando quaeris inertes?
- mecum confer!” ait. “Seu me fortuna potentem
- fecerit, a tanto non indignabere vinci:
- namque mihi genitor Megareus Onchestius, illi
- est Neptunus avus, pronepos ego regis aquarum,
- nec virtus citra genus est; seu vincar, habebis
- Hippomene victo magnum et memorabile nomen.”
- Talia dicentem molli Schoeneia vultu
- adspicit et dubitat, superari an vincere malit.
- Atque ita “quis deus hunc formosis” inquit “iniquus
- perdere vult caraeque iubet discrimine vitae
- coniugium petere hoc? Non sum, me iudice, tanti. —