Ars Amatoria
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Sed non Caucasea doceo de rupe puellas,
- Quaeque bibant undas, Myse Caice, tuas.
- Quid si praecipiam ne fuscet inertia dentes,
- Oraque suscepta mane laventur aqua?
- Scitis et inducta candorem quaerere creta:
- Sanguine quae vero non rubet, arte rubet.
- Arte supercilii confinia nuda repletis,
- Parvaque sinceras velat aluta genas.
- Nec pudor est oculos tenui signare favilla,
- Vel prope te nato, lucide Cydne, croco.
- Est mihi, quo dixi vestrae medicamina formae,
- Parvus, sed cura grande, libellus, opus;
- Hinc quoque praesidium laesae petitote figurae;
- Non est pro vestris ars mea rebus iners.
- Non tamen expositas mensa deprendat amator
- Pyxidas: ars faciem dissimulata iuvat.
- Quem non offendat toto faex inlita vultu,
- Cum fluit in tepidos pondere lapsa sinus?
- Oesypa quid redolent? quamvis mittatur Athenis
- Demptus ab inmundo vellere sucus ovis.