Epistulae

Ovid

Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.

  1. Candidaque inposui longae velamina virgae —
  2. Scilicet oblitos admonitura mei!
  3. Iamque oculis ereptus eras. tum denique flevi;
  4. Torpuerant molles ante dolore genae.
  5. Quid potius facerent, quam me mea lumina flerent,
  6. Postquam desieram vela videre tua?
  7. Aut ego diffusis erravi sola capillis,
  8. Qualis ab Ogygio concita Baccha deo,
  9. Aut mare prospiciens in saxo frigida sedi,
  10. Quamque lapis sedes, tam lapis ipsa fui.
  11. Saepe torum repeto, qui nos acceperat ambos,
  12. Sed non acceptos exhibiturus erat,
  13. Et tua, quae possum pro te, vestigia tango
  14. Strataque quae membris intepuere tuis.
  15. Incumbo, lacrimisque toro manante profusis,
  16. 'Pressimus,' exclamo, 'te duo — redde duos!
  17. Venimus huc ambo; cur non discedimus ambo?
  18. Perfide, pars nostri, lectule, maior ubi est?'
  19. Quid faciam? quo sola ferar? vacat insula cultu.
  20. Non hominum video, non ego facta boum.