Amores
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Quo cultus abiere tui? quid sola vagaris,
- Vitta nec evinctas inpedit alba comas?
- Quid fles et madidos lacrimis corrumpis ocellos
- Pectoraque insana plangis aperta manu?
- Ille habet et silices et vivum in pectore ferrum,
- Qui tenero lacrimas lentus in ore videt.
- Ilia, pone metus! tibi regia nostra patebit,
- Teque colent amnes. Ilia, pone metus!
- Tu centum aut plures inter dominabere nymphas;
- Nam centum aut plures flumina nostra tenent.
- Ne me sperne, precor, tantum, Troiana propago;
- Munera promissis uberiora feres.'
- Dixerat. illa oculos in humum deiecta modestos
- Spargebat teneros flebilis imbre sinus.
- Ter molita fugam ter ad altas restitit undas,
- Currendi vires eripiente metu.
- Sera tamen scindens inimico pollice crinem
- Edidit indignos ore tremente sonos:
- 'O utinam mea lecta forent patrioque sepulcro
- Condita, cum poterant virginis ossa legi!