Satires

Horace

Horace. The Works of Horace. Vol. II. Smart, Christopher, editor. Philadelphia: J. Whetham, 1836.

  1. solem Asiae Brutum appellat stellasque salubris
  2. appellat comites, excepto Rege; canem illum,
  3. invisum agricolis sidus, venisse: ruebat
  4. flumen ut hibernum, fertur quo rara securis.
  5. tum Praenestinus salso multoque fluenti
  6. expressa arbusto regerit convicia, durus
  7. vindemiator et invictus, cui saepe viator
  8. cessisset magna conpellans voce cuculum.
  9. at Graecus, postquam est Italo perfusus aceto,
  10. Persius exclamat: ‘per magnos, Brute, Deos te
  11. oro, qui reges consueris tollere, cur non
  12. hunc Regem iugulas? operum hoc, mihi crede, tuorum est.’
  1. Olim truncus eram ficulnus, inutile lignum,
  2. cum faber, incertus scamnum faceretne Priapum,
  3. maluit esse Deum. Deus inde ego, furum aviumque
  4. maxima formido; nam fures dextra coercet
  5. obscaenoque ruber porrectus ab inguine palus,
  6. ast inportunas volucres in vertice harundo
  7. terret fixa vetatque novis considere in hortis.
  8. huc prius angustis eiecta cadavera cellis