Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- ire placet pacisque manu praetendere ramos,
- munera portantis aurique eborisque talenta
- et sellam regni trabeamque insignia nostri.
- Consulite in medium et rebus succurrite fessis.
- Tum Drances idem infensus, quem gloria Turni
- obliqua invidia stimulisque agitabat amaris,
- largus opum et lingua melior, sed frigida bello
- dextera, consiliis habitus non futilis auctor,
- seditione potens (genus huic materna superbum
- nobilitas dabat, incertum de patre ferebat),
- surgit et his onerat dictis atque aggerat iras:
- Rem nulli obscuram nostrae nec vocis egentem
- consulis, O bone rex: cuncti se scire fatentur,
- quid fortuna ferat populi, sed dicere mussant.
- Det libertatem fandi flatusque remittat
- cuius ob auspicium infaustum moresque sinistros
- (dicam equidem, licet arma mihi mortemque minetur)
- lumina tot cecidisse ducum totamque videmus
- consedisse urbem luctu, dum Troia temptat
- castra fugae fidens et caelum territat armis.