Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- Nec quemquam incuso: potuit quae plurima virtus
- esse, fuit; toto certatum est corpore regni.
- Nunc adeo quae sit dubiae sententia menti
- expediam et paucis, animos adhibete, docebo.
- Est antiquus ager Tusco mihi proximus amni,
- longus in occasum, finis super usque Sicanos;
- Aurunci Rutulique serunt et vomere duros
- exercent colles atque horum asperrima pascunt.
- Haec omnis regio et celsi plaga pinea montis
- cedat amicitiae Teucrorum, et foederis aequas
- dicamus leges sociosque in regna vocemus.
- Considant, si tantus amor, et moenia condant.
- Sin alios finis aliamque capessere gentem
- est animus possuntque solo decedere nostro:
- bis denas Italo texamus robore navis
- seu pluris complere valent, iacet omnis ad undam
- materies, ipsi numerumque modumque carinis
- praecipiant, nos aera manus navalia demus.
- Praeterea qui dicta ferant et foedera firment
- centum oratores prima de gente Latinos