Georgics
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- exspectant et viva sua plantaria terra;
- nil radicis egent aliae summumque putator
- haud dubitat terrae referens mandare cacumen.
- Quin et caudicibus sectis—mirabile dictu—
- truditur e sicco radix oleagina ligno.
- Et saepe alterius ramos inpune videmus
- vertere in alterius mutatamque insita mala
- ferre pirum et prunis lapidosa rubescere corna.
- Quare agite o proprios generatim discite cultus,
- agricolae, fructusque feros mollite colendo,
- neu segnes iaceant terrae. Iuvat Ismara Baccho
- conserere atque olea magnum vestire Taburnum.
- Tuque ades inceptumque una decurre laborem,
- O decus, o famae merito pars maxima nostrae,
- Maecenas, pelagoque volans da vela patenti;
- non ego cuncta meis amplecti versibus opto,
- non, mihi si linguae centum sint oraque centum,
- ferrea vox; ades et primi lege litoris oram.
- In manibus terrae; non hic te carmine ficto
- atque per ambages et longa exorsa tenebo.