De Rerum Natura

Lucretius

-

  1. quaeque in se cohibet, palantia sidera passim,
  2. lunamque et solis praeclara luce nitorem;
  3. omnia quae nunc si primum mortalibus essent
  4. ex improviso si sint obiecta repente,
  5. quid magis his rebus poterat mirabile dici,
  6. aut minus ante quod auderent fore credere gentes?
  7. nil, ut opinor; ita haec species miranda fuisset.
  8. quam tibi iam nemo fessus satiate videndi,
  9. suspicere in caeli dignatur lucida templa.
  10. desine qua propter novitate exterritus ipsa
  11. expuere ex animo rationem, sed magis acri
  12. iudicio perpende, et si tibi vera videntur,
  13. dede manus, aut, si falsum est, accingere contra.
  14. quaerit enim rationem animus, cum summa loci sit
  15. infinita foris haec extra moenia mundi,
  16. quid sit ibi porro, quo prospicere usque velit mens
  17. atque animi iactus liber quo pervolet ipse.
  18. Principio nobis in cunctas undique partis