De Rerum Natura
Lucretius
-
- et quae pondera sunt sub terris omnia sursum
- nitier in terraque retro requiescere posta,
- ut per aquas quae nunc rerum simulacra videmus;
- et simili ratione animalia suppa vagari
- contendunt neque posse e terris in loca caeli
- reccidere inferiora magis quam corpora nostra
- sponte sua possint in caeli templa volare;
- illi cum videant solem, nos sidera noctis
- cernere et alternis nobiscum tempora caeli
- dividere et noctes parilis agitare diebus.
- sed vanus stolidis haec * * *
- amplexi quod habent perv * * *
- nam medium nihil esse potest * * *
- infinita; neque omnino, si iam medium sit,
- possit ibi quicquam consistere * * *
- quam quavis alia longe ratione * * *
- omnis enim locus ac spatium, quod inane vocamus,
- per medium, per non medium, concedere debet
- aeque ponderibus, motus qua cumque feruntur.
- nec quisquam locus est, quo corpora cum venerunt,
- ponderis amissa vi possint stare in inani;
- nec quod inane autem est ulli subsistere debet,
- quin, sua quod natura petit, concedere pergat.
- haud igitur possunt tali ratione teneri
- res in concilium medii cuppedine victae.
- Praeterea quoniam non omnia corpora fingunt
- in medium niti, sed terrarum atque liquoris
- umorem ponti magnasque e montibus undas,
- et quasi terreno quae corpore contineantur,
- at contra tenuis exponunt aeris auras
- et calidos simul a medio differrier ignis,
- atque ideo totum circum tremere aethera signis
- et solis flammam per caeli caerula pasci,
- quod calor a medio fugiens se ibi conligat omnis,
- nec prorsum arboribus summos frondescere ramos
- posse, nisi a terris paulatim cuique cibatum
- ---
- ---
- ---
- ---
- ---
- ---
- ---
- ---
- ne volucri ritu flammarum moenia mundi
- diffugiant subito magnum per inane soluta
- et ne cetera consimili ratione sequantur
- neve ruant caeli tonitralia templa superne
- terraque se pedibus raptim subducat et omnis
- inter permixtas rerum caelique ruinas
- corpora solventes abeat per inane profundum,
- temporis ut puncto nihil extet reliquiarum
- desertum praeter spatium et primordia caeca.
- nam qua cumque prius de parti corpora desse
- constitues, haec rebus erit pars ianua leti,
- hac se turba foras dabit omnis materiai.
- Haec sic pernosces parva perductus opella;
- namque alid ex alio clarescet nec tibi caeca
- nox iter eripiet, quin ultima naturai
- pervideas: ita res accendent lumina rebus.
- Suave, mari magno turbantibus aequora ventis
- e terra magnum alterius spectare laborem;
- non quia vexari quemquamst iucunda voluptas,
- sed quibus ipse malis careas quia cernere suavest.
- suave etiam belli certamina magna tueri
- per campos instructa tua sine parte pericli;
- sed nihil dulcius est, bene quam munita tenere
- edita doctrina sapientum templa serena,
- despicere unde queas alios passimque videre
- errare atque viam palantis quaerere vitae,
- certare ingenio, contendere nobilitate,
- noctes atque dies niti praestante labore
- ad summas emergere opes rerumque potiri.
- o miseras hominum mentes, o pectora caeca!
- qualibus in tenebris vitae quantisque periclis
- degitur hoc aevi quod cumquest! nonne videre
- nihil aliud sibi naturam latrare, nisi ut qui
- corpore seiunctus dolor absit, mente fruatur
- iucundo sensu cura semota metuque?
- ergo corpoream ad naturam pauca videmus
- esse opus omnino: quae demant cumque dolorem,
- delicias quoque uti multas substernere possint
- gratius inter dum, neque natura ipsa requirit,
- si non aurea sunt iuvenum simulacra per aedes
- lampadas igniferas manibus retinentia dextris,
- lumina nocturnis epulis ut suppeditentur,
- nec domus argento fulget auroque renidet
- nec citharae reboant laqueata aurataque templa,
- cum tamen inter se prostrati in gramine molli
- propter aquae rivum sub ramis arboris altae
- non magnis opibus iucunde corpora curant,
- praesertim cum tempestas adridet et anni
- tempora conspergunt viridantis floribus herbas.
- nec calidae citius decedunt corpore febres,
- textilibus si in picturis ostroque rubenti
- iacteris, quam si in plebeia veste cubandum est.
- quapropter quoniam nihil nostro in corpore gazae
- proficiunt neque nobilitas nec gloria regni,
- quod super est, animo quoque nil prodesse putandum;
- si non forte tuas legiones per loca campi
- fervere cum videas belli simulacra cientis,
- subsidiis magnis et opum vi constabilitas,
- ornatas armis stlattas pariterque animatas,
- his tibi tum rebus timefactae religiones
- effugiunt animo pavidae mortisque timores
- tum vacuum pectus lincunt curaque solutum.
- quod si ridicula haec ludibriaque esse videmus,