Academica

cumque eas perturbationes antiqui naturales esse dicerent et rationis expertes aliaque in parte animi cupiditatem alia[*](in alia Lb. ) rationem collocarent, ne his quidem assentiebatur; nam et perturbationes voluntarias esse putabat opinionisque iudicio suscipi et omnium perturbationum matrem esse arbitrabatur[*](arb. matr. esse rw ) immoderatam quandam intemperantiam. Haec fere de moribus.

De naturis autem sic sentiebat, primum ut in[*](ut in ut s? Asc. uti Bai. ) quattuor initiis rerum illis quintam hanc naturam, ex qua superiores sensus et[*](et etiam Reid ) mentem effici rebantur, non adhiberet; statuebat enim ignem esse ipsam naturam quae quidque gigneret et mentem atque sensus. discrepabat etiam ab isdem, quod nullo modo arbitrabatur[*](arbitrabantur *g ) quicquam effici posse ab ea quae expers esset corporis,

Plurima autem[*](autem aut m 1?n etiam gf ) in illa tertia philosophiae parte mutavit. in qua primum de sensibus ipsis quaedam dixit nova, quos iunctos[*](uinctos pf inuictos s ) esse censuit e quadam quasi impulsione oblata extrinsecus, quam ille fantasi/an,[*](cf. p. 36, 10 Cael. Aur. acut. 3, 13 (Gell. 19, 1, 15)) nos visum appellemus[*](appellemus p 2 -amus *g*d ) licet, et teramus[*](terramus n -anus s teneamus *d ) hoc quidem verbum,[*](hoc quidem uerbum s h. u. q. *g*d ) erit enim utendum in reliquo sermone saepius— sed ad haec quae visa sunt et quasi accepta sensibus assensionem[*](ascensionem *g ) adiungit animorum, quam esse vult in nobis positam et voluntariam.