Carmina

Catullus

Catullus, Gaius Valerius. Carmina. Merrill, Elmer Truesdell, editor. Boston: Ginn, 1893.

  1. illa tempestate, ferox quo ex tempore Theseus
  2. egressus curvis e litoribus Piraei
  3. attigit iniusti regis Gortynia tecta.
  4. nam perhibent olim crudeli peste coactam
  5. Androgeoneae poenas exsolvere caedis
  6. electos iuvenes simul et decus innuptarum
  7. Cecropiam solitam esse dapem dare Minotauro.
  8. quis angusta malis cum moenia vexarentur,
  9. ipse suum Theseus pro caris corpus Athenis
  10. proicere optavit potius quam talia Cretam
  11. funera Cecropiae nec funera portarentur.
  12. atque ita nave levi nitens ac lenibus auris
  13. magnanimum ad Minoa venit sedesque superbas.
  14. hunc simul ac cupido conspexit lumine virgo
  15. regia, quam suavis exspirans castus odores
  16. lectulus in molli complexu matris alebat,
  17. quales Eurotae progignunt flumina myrtos
  18. aurave distinctos educit verna colores,
  19. non prius ex illo flagrantia declinavit
  20. lumina quam cuncto concepit corpore flammam
  21. funditus atque imis exarsit tota medullis.
  22. heu misere exagitans immiti corde furores,
  23. sancte puer, curis hominum qui gaudia misces,
  24. quaeque regis Golgos quaeque Idalium frondosum,
  25. qualibus incensam iactastis mente puellam
  26. fluctibus in flavo saepe hospite suspirantem!
  27. quantos illa tulit languenti corde timores,
  28. quanto saepe magis fulgore expalluit auri,
  29. cum saevum cupiens contra contendere monstrum
  30. aut mortem appeteret Theseus aut praemia laudis.
  31. non ingrata tamen frustra munuscula divis
  32. promittens tacito succendit vota labello.
  33. nam velut in summo quatientem bracchia Tauro
  34. quercum aut conigeram sudanti cortice pinum
  35. indomitus turbo contorquens flamine robur
  36. eruit (illa procul radicitus exturbata
  37. prona cadit, † lateque cum eius obvia frangens),
  38. sic domito saevum prostravit corpore Theseus
  39. nequiquam vanis iactantem cornua ventis.
  40. inde pedem sospes multa cum laude reflexit
  41. errabunda regens tenui vestigia filo,
  42. ne labyrintheis e flexibus egredientem
  43. tecti frustraretur inobservabilis error.
  44. sed quid ego a primo digressus carmine plura
  45. commemorem, ut linquens genitoris filia vultum,
  46. ut consanguineae complexum, ut denique matris,
  47. quae misera in gnata deperdita laetabatur,
  48. omnibus his Thesei dulcem praeoptarit amorem,
  49. aut ut vecta rati spumosa ad litora Diae
  50. venerit, aut ut eam devinctam lumina somno
  51. liquerit immemori discedens pectore coniunx?
  52. saepe illam perhibent ardenti corde furentem
  53. clarisonas imo fudisse ex pectore voces,
  54. ac tum praeruptos tristem conscendere montes
  55. unde aciem in pelagi vastos protenderet aestus,
  56. tum tremuli salis adversas procurrere in undas
  57. mollia nudatae tollentem tegmina surae,
  58. atque haec extremis maestam dixisse querelis,
  59. frigidulos udo singultus ore cientem:
  60. “sicine me patriis avectam, perfide, ab aris,
  61. perfide, deserto liquisti in litore, Theseu?
  62. sicine discedens neglecto numine divum
  63. immernor ah devota domum periuria portas?
  64. nullane res potuit crudelis flectere mentis
  65. consilium? tibi nulla fuit clementia praesto
  66. immite ut nostri vellet miserescere pectus?
  67. at non haec quondam blanda promissa dedisti
  68. voce mihi, non haec miserae sperare iubebas,
  69. sed conubia laeta, sed optatos hymenaeos:
  70. quae cuncta aerii discerpunt irrita venti.
  71. nunc iam nulla viro iuranti femina credat,
  72. nulla viri speret sermones esse fideles: