Carmina
Catullus
Catullus, Gaius Valerius. Carmina. Merrill, Elmer Truesdell, editor. Boston: Ginn, 1893.
- currite ducentes subtegmina, currite, fusi.
- adveniet tibi iam portans optata maritis
- Hesperus, adveniet fausto cum sidere coniunx,
- quae tibi flexanimo mentem perfundat amore
- languidulosque paret tecum coniungere somnos
- levia substernens robusto bracchia collo.
- currite ducentes subtegmina, currite, fusi.
- nulla domus tales unquam contexit amores,
- nullus amor tali coniunxit foedere amantes
- qualis adest Thetidi, qualis concordia Peleo.
- currite ducentes subtegmina, currite, fusi.
- nascetur vobis expers terroris Achilles,
- hostibus haud tergo, sed forti pectore notus,
- qui persaepe vago victor certamine cursus
- flammea praevertet celeris vestigia cervae.
- currite ducentes subtegmina, currite, fusi.
- non illi quisquam bello se conferet heros,
- cum Phrygii Teucro manabunt sanguine campi
- Troicaque obsidens longinquo moenia bello
- periuri Pelopis vastabit tertius heres.
- currite ducentes subtegmina, currite, fusi.
- illius egregias virtutes claraque facta
- saepe fatebuntur gnatorum in funere matres,
- cum incultum cano solvent a vertice crinem
- putridaque infirmis variabunt pectora palmis.
- currite ducentes subtegmina, currite, fusi.
- namque velut densas praecerpens messor aristas
- sole sub ardenti flaventia demetit arva,
- Troiugenum infesto prosternet corpora ferro.
- currite ducentes subtegmina, currite, fusi.
- testis erit magnis virtutibus unda Scamandri,
- quae passim rapido diffunditur Hellesponto,
- cuius iter caesis angustans corporum acervis
- alta tepefaciet permixta flumina caede.
- currite ducentes subtegmina, currite, fusi.
- denique testis erit morti quoque reddita praeda
- cum teres excelso coacervatum aggere bustum
- excipiet niveos percussae virginis artus.
- Currite ducentes subtegmina, currite, fusi.
- nam simul ac fessis dederit fors copiam Achivis
- urbis Dardaniae Neptunia solvere vincla,
- alta Polyxenia madefient caede sepulcra,
- quae, velut ancipiti succumbens victima ferro,
- proiciet truncum submisso poplite corpus.
- currite ducentes subtegmina, currite, fusi.
- quare agite optatos animi coniungite amores.
- accipiat coniunx felici foedere divam,
- dedatur cupido iam dudum nupta marito.
- currite ducentes subtegmina, currite, fusi.
- non illam nutrix orienti luce revisens
- hesterno collum poterit circumdare filo
- (currite ducentes subtegmina, currite, fusi),
- anxia nec mater discordis maesta puellae
- secubitu caros mittet sperare nepotes.
- currite ducentes subtegmina, currite, fusi.”
- talia praefantes quondam felicia Pelei
- carmina divino cecinerunt pectore Parcae.
- praesentes namque ante domos invisere castas
- heroum et sese mortali ostendere coetu
- caelicolae nondum spreta pietate solebant.
- saepe pater divum templo in fulgente, revisens
- annua cum festis venissent sacra diebus,
- conspexit terra centum procumbere tauros.
- saepe vagus Liber Parnasi vertice summo
- Thyiadas effusis euantis crinibus egit,
- cum Delphi tota certatim ex urbe ruentes
- acciperent laeti divum fumantibus aris.
- saepe in letifero belli certamine Mavors
- aut rapidi Tritonis era aut Rhamnusia virgo
- armatas hominum est praesens hortata catervas.
- sed postquam tellus scelere est imbuta nefando,
- iustitiamque omnes cupida de mente fugarunt,
- perfudere manus fraterno sanguine fratres,
- destitit exstinctos natus lugere parentes,
- optavit genitor primaevi funera nati
- Liber ut innuptae poteretur flore novercae,
- ignaro mater substernens se impia nato
- impia non verita est divos scelerare parentes,
- omnia fanda nefanda malo permixta furore
- iustificam nobis mentem avertere deorum.
- quare nec talis dignantur visere coetus
- nec se contingi patiuntur lumine claro.
- Etsi me adsiduo defectum cura dolore
- sevocat a doctis, Ortale, virginibus,
- nec potis est dulcis Musarum expromere fetus
- mens animi: tantis fluctuat ipsa malis,—
- namque mei nuper Lethaeo gurgite fratris
- pallidulum manans adluit unda pedem,
- Troia Rhoeteo quem subter litore tellus
- Ereptum nostris obterit ex oculis.
- ---
- nunquam ego te vita frater amabilior
- adspiciam posthac: at certe semper amabo,
- semper maesta tua carmina morte canam,
- qualia sub densis ramorum concinit umbris
- Daulias absumpti fata gemens Ityli,—
- sed tamen in tantis maeroribus, Ortale, mitto
- haec expressa tibi carmina Battiadae,
- ne tua dicta vagis nequiquam credita ventis
- effluxisse meo forte putes animo,
- ut missum sponsi furtivo munere malum
- procurrit casto virginis e gremio,
- quod miserae oblitae molli sub veste locatum,
- dum adventu matris prosilit, excutitur;
- atque illud prono praeceps agitur decursu,
- huic manat tristi conscius ore rubor.
- Omnia qui magni dispexit lumina mundi,
- qui stellarum ortus comperit atque obitus,
- flammeus ut rapidi solis nitor obscuretur,
- ut cedant certis sidera temporibus,
- ut Triviam furtim sub Latmia saxa relegans
- dulcis amor gyro devocet aerio,
- idem me ille Conon caelesti in lumine vidit
- e Bereniceo vertice caesariem
- fulgentem clare, quam cunctis illa deorum
- levia protendens bracchia pollicita est,
- qua rex tempestate novo auctus hymenaeo
- vastatum finis iuerat Assyrios,
- dulcia nocturnae portans vestigia rixae
- quam de virgineis gesserat exuviis.
- estne novis nuptis odio Venus, atque parentum
- frustrantur falsis gaudia lacrimulis
- ubertim thalami quas intra limina fundunt?
- non, ita me divi vera gemunt, iuerint.
- id mea me multis docuit regina querelis
- invisente novo proelia torva viro.
- at tu non orbum luxti deserta cubile,
- sed fratris cari flebile discidium?
- quam penitus maestas exedit cura medullas!
- ut tibi tunc toto pectore sollicitae
- sensibus ereptis mens excidit! at te ego certe
- cognoram a parva virgine magnanimam.
- anne bonum oblita es facinus, quo regium adepta es
- coniugium, quod non fortior ausit alis?
- sed tum maesta virum mittens quae verba locuta es!
- Iuppiter, ut tristi lumina saepe manu !
- quis te mutavit tantus deus? an quod amantes
- non longe a caro corpore abesse volunt?
- atque ibi me cunctis pro dulci coniuge divis
- non sine taurino sanguine pollicita es,
- si reditum tetulisset. is haud in tempore longo
- captam Asiam Aegypti finibus addiderat.
- quis ego pro factis caelesti reddita coetu
- pristina vota novo munere dissolvo.
- invita, o regina, tuo de vertice cessi,
- invita: adiuro teque tuumque caput:
- digna ferat quod si quis inaniter adiurarit:
- sed qui se ferro postulet esse parem?
- ille quoque eversus mons est quem maximum in oris
- progenies Thiae clara supervehitur,
- cum Medi peperere novum mare, cumque inventus
- per medium classi barbara navit Athon.
- quid facient crines, cum ferro talia cedant?
- Iuppiter, ut Chalybon omne genus pereat,
- et qui principio sub terra quaerere venas
- institit ac ferri fingere duritiem!
- abiunctae paulo ante comae mea fata sorores
- lugebant, cum se Memnonis Aethiopis
- unigena impellens nutantibus aera pennis
- obtulit Arsinoes † elocridicos ales equus,
- isque per aetherias me tollens avolat umbras
- et Veneris casto conlocat in gremio.
- ipsa suum Zephyritis eo famulum legarat,
- Graia Canopiis incola litoribus,
- †hi dii ven ibi vario ne solum in lumine caeli
- ex Ariadneis aurea temporibus
- fixa corona foret, sed nos quoque fulgeremus
- devotae flavi verticis exuviae,
- uvidulam a fletu cedentem ad temple deum me
- sidus in antiquis diva novum posuit:
- Virginis et saevi contingens namque Leonis
- lumina, Callisto iuncta Lycaoniae,
- vertor in occasum, tardum dux ante Booten,
- qui vix sero alto mergitur Oceano.
- sed quamquam me nocte premunt vestigia divum,
- lux autem canae Tethyi restituit,