Carmina

Catullus

Catullus, Gaius Valerius. Carmina. Merrill, Elmer Truesdell, editor. Boston: Ginn, 1893.

  1. cenabis bene; nam tui Catulli
  2. plenus sacculus est aranearum.
  3. sed contra accipies meros amores
  4. seu quid suavius elegantiusve est:
  5. nam unguentum dabo, quod meae puellae
  6. donarunt Veneres Cupidinesque,
  7. quod tu cum olfacies, deos rogabis
  8. totum ut te faciant, Fabulle, nasum.
  1. Ni te plus oculis meis amarem,
  2. iucundissime Calve, munere isto
  3. odissem te odio Vatiniano:
  4. nam quid feci ego quidve sum locutus,
  5. cur me tot male perderes poetis?
  6. isti di mala multa dent clienti
  7. qui tantum tibi misit impiorum.
  8. quod si, ut suspicor, hoc novum ac repertum
  9. munus dat tibi Sulla litterator,
  10. non est mi male, sed bene ac beate,
  11. quod non dispereunt tui labores.
  12. di magni, horribilem et sacrum libellum,
  13. quem tu scilicet ad tuum Catullum
  14. misti, continuo ut die periret,
  15. Saturnalibus, optimo dierum!
  16. non, non hoc tibi, false, sic abibit:
  17. nam, si luxerit, ad librariorum
  18. curram scrinia, Caesios, Aquinos,
  19. Suffenum, omnia colligam venena,
  20. ac te his suppliciis remunerabor.
  21. vos hinc interea valete, abite
  22. illuc unde malum pedem attulistis,
  23. saecli incommoda, pessimi poetae.
  1. Si qui forte mearum ineptiarum
  2. lectores eritis manusque vestras
  3. non horrebitis admovere nobis,
  1. Commendo tibi me ac meos amores,
  2. Aureli. Veniam peto pudentem,
  3. ut, si quicquam animo tuo cupisti
  4. quod castum expeteres et integellum,
  5. conserves puerum mihi pudice,
  6. non dico a populo: nihil veremur
  7. istos qui in platea modo huc modo illuc
  8. in re praetereunt sua occupati;
  9. verum a te metuo tuoque pene
  10. infesto pueris bonis malisque.
  11. quem tu qua libet, ut libet moveto
  12. quantum vis, ubi erit foris paratum:
  13. hunc unum excipio, ut puto, pudenter.