Carmina

Catullus

Catullus, Gaius Valerius. Carmina. Merrill, Elmer Truesdell, editor. Boston: Ginn, 1893.

  1. quod si te mala mens furorque vecors
  2. in tantam impulerit, sceleste, culpam,
  3. ut nostrum insidiis caput lacessas,
  4. ah tum te miserum malique fati,
  5. quem attractis pedibus patente porta
  6. percurrent raphanique mugilesque.
  1. Pedicabo ego vos et irrumabo,
  2. Aureli pathice et cinaede Furi,
  3. qui me ex versiculis meis putastis,
  4. quod sunt molliculi, parum pudicum.
  5. nam castum esse decet pium poetam
  6. ipsum, versiculos nihil necesse est,
  7. qui tum denique habent salem ac leporem,
  8. si sunt molliculi ac parum pudici
  9. et quod pruriat incitare possunt,
  10. non dico pueris, sed his pilosis,
  11. qui duros nequeunt movere lumbos.
  12. vos quod milia multa basiorum
  13. legistis, male me marem putatis?
  14. pedicabo ego vos et irrumabo.
  1. O Colonia, quae cupis ponte ludere longo,
  2. et salire paratum habes, sed vereris inepta
  3. crura ponticuli assulis stantis in redivivis,
  4. ne supinus eat cavaque in palude recumbat,
  5. sic tibi bonus ex tua pons libidine fiat,
  6. in quo vel Salisubsili sacra suscipiantur,
  7. munus hoc mihi maximi da, Colonia, risus.
  8. quendam municipem meum de tuo volo ponte
  9. ire praecipitem in lutum per caputque pedesque,
  10. verum totius ut lacus putidaeque paludis
  11. lividissima maximeque est profunda vorago.
  12. insulsissimus est homo, nec sapit pueri instar
  13. bimuli tremula patris dormientis in ulna:
  14. cui cum sit viridissimo nupta flore puella
  15. (et puella tenellulo delicatior haedo,
  16. adservanda nigerrimis diligentius uvis),
  17. ludere hanc sinit ut libet, nec pili facit uni,
  18. nec se sublevat ex sua parte, sed velut alnus
  19. in fossa Liguri iacet suppernata securi,
  20. tantundem omnia sentiens quam si nulla sit usquam
  21. talis iste meus stupor nil videt, nihil audit,
  22. ipse qui sit, utrum sit an non sit, id quoque nescit.
  23. nunc eum volo de tuo ponte mittere pronum,
  24. si pote stolidum repente excitare veternum
  25. et supinum animum in gravi derelinquere caeno,
  26. ferream ut soleam tenaci in voragine mula.
  1. ---Aureli, pater esuritionum,