Trinummus

Plautus, Titus Maccius

Plautus. Leo, Friedrich

  1. Multa ego possum docta dicta et quamvis facunde loqui,
  2. historiam veterem atque antiquam haec mea senectus sustinet;
  3. verum ego quando te et amicitiam et gratiam in nostram domum
  4. video adlicere, etsi adversatus tibi fui, istac iudico:
  5. tibi permitto; posce, duce.
Lys.
  1. Di te servassint mihi.
  2. sed adde ad istam gratiam unum.
P.
  1. Quid id est autem unum?
L.
  1. Eloquar.
  2. tute ad eum adeas, tute concilies, tute poscas.
Phil.
  1. Eccere.
Lys.
  1. Nimio citius transiges: firmum omne erit quod tu egeris.
  2. gravius tuom erit unum verbum ad eam rem quam centum mea.
Phil.
  1. Ecce autem in benignitate hoc repperi, negotium.
  2. dabitur opera.
Lys.
  1. Lepidus vivis. haec sunt aedes, hic habet;
  2. Lesbonico est nomen. age, rem cura. ego te opperiar domi.—
Phil.
  1. Non optuma haec sunt, neque ut ego aequom censeo;
  2. verum meliora sunt quam quae deterruma.