Epistulae

Ἀρκαδίην δε αἰτῶ, μέγα αἰτῶ. τὸ δὲ ἀκροτελεύτιον μεταθεὶς ἐρῶ ὅτι δώσεις πολλὰ γὰρ δὴ καὶ ἕτερα δέδωκας μείζω τῆς Ἀρκαδίας, ἡνίκα Ἀρμενίων τόσους καὶ τόσους ἀγο- μένους ὑπὸ ζυγὸν χρόνον οὐκ ὀλίγον ἀφῆκας ἐλευθέρους.

καὶ νῦν τοίνυν ὅπως οὑτοσὶ Λεόντιος μὴ λάβῃ πεῖραν ζυγοῦ, σπουδαστέον τε ἐμοὶ καὶ σοὶ συμβυλευτέον. γέγονε δέ μοι πάλαι συνήθης ὁ Λεόντιος οὗτος καὶ θαυμαστὸν οὐδὲν εἶναί τινα Γαλατῶν ἐμοὶ φίλον.

οὔτ᾿ οὖν μὴ προθυμεῖσθαι βοηθεῖν εἶχε καλῶς κἂν μὴ τύχω δεηθείς δόξαν οἴσομαι κου- φότητος, εἰ καὶ τοιούτων ἤλπισα τεύξεσθαι παρὰ σοῦ μήπω τηλικοῦτος ὤν.

ἵν’ οὖν τὸ μέγεθος τῆς ἡμετέρας γνῶσι φιλίας καὶ ὧν ἄρχεις καὶ παρ’ οἷς οἰκεῖς, τήρησον ἡμῖν τὸν [*](6 VII β΄, σί. Va ζ΄, σα΄. Vo ζ΄), σα΄. Μο. Ath) [*](1 cf. ep 58 p. 55, 7. Sslzmann 67 | cf. ad ep. 802 p. 723, 2 7 Sievers 211, 11. Seeck 207. 397 8 cf. ep. 658. 705. Salz- mann 35 | Thuc. II 17, 1 12 Seeck 196) [*](3 λύσειε Ath | λιμὸν inser Vo3 8 αἰτῶ(1) scripsi e VaAth coll. Her. I 66 αἰτῶν VVoMo Wolf 9 ὅτι scripsi Ath ὅ τι VVaVoMo Wolf 10 ἀρμενίων V 12 ὅπως inserui ante οὑ- τοσὶ ex Ath, ante μὴ Re om VVaVoMo Wolf | λάβη scripsi ex Ath λάβοι V sed ἡ suprascr m4, VaVoMo Wolf 13 σοὶ del Va sed in καὶ ccrr m5 | συμβουλευτέον scripsi ex Ath βου- λευτέον VVaVoMo Wolf | γέγονε del Va 15 ἐμὸν Mo | φίλον e φίλωι corr V4 | οὔτ᾿ V sed ’ ex ε ut videtur corr m5 16 οἴσωμαι VVo Wolf 17 τοιούτων scripsi ex Ath τούτων V VaVoMo Wolf)

ἐγὼ δὲ αὐτὴν γίγνεσθαι μὲν ὑπὸ σοῦ μεγάλην βουλοίμην ἄν, ὁρῶ δὲ ὅτι πᾶν, ὃ μὴ δίκαιον, οὔτε καλὸν οὔτε μόνιμον. ἀκούω δὲ τοὺς ἕλκοντας αὐτὸν εἰς ἐκεῖνον τὸν πόνον οὐδὲν ἔχειν εἰπεῖν, δι’ ὃ δεῖ τοῦτο ποιεῖν, ἢ ὅτι βούλονται. ἀλλὰ σύ γε αὐτοὺς δίδασκε μὴ πάντων ἅπτεσθαι, καὶ μὴ πείθων ἀνάγκαζε.

γένοιτο δ’ ἂν ἀπαλλαγὴ τῷ Λεοντίῳ βεβαίως, εἰ λέγοντος ἀκούσας γνοίης αὐτὸν μηδαμόθεν τοῖς ἕλκουσι προσήκειν· ὡς μὴ τοῦτο ποιήσας οὐ λύσιν τῶν φόβωι, ἀλλ’ ἀναβολὰς εἰργάσω, τοῦτο δέ ἐστιν ὁ Τάνταλος δεδοικὼς τὸν λίθον.