Epistulae

Ἡ πόλις ἐκείνη ἡ λαμπρὰ καὶ μεγάλη, ᾗ καὶ σαυτὸν ἔδει- ξας καὶ παρ’ ᾗ τετίμησαι, πολλοῖς κακοῖς διασέσεισται λιμῷ τε μεμαχημένη καὶ βασιλεῖ δόξασα εἶναι κακοῦργος, καὶ διε- τελέσαμεν ἱκετεύοντες μέν, ἐκφυγεῖν δὲ τὴν δόξαν οὐ δυνη- θέντες.

σὺ δὲ ἄρα εὐδαίμων εὖ πραττούσης μὲν ἀπολαύ- [*](13 VII β΄, σια΄. Va ζ΄, σβ΄. Vo (ζ΄), σβ΄. Μο Vi [σμς΄]. Αth) [*](4 sq. Plat. apol. p. 35c cf. ep. 828. 1414 12 cf. ep. 691. Salz- mann 12 14 Sievers 102 not. 106. Seeck 37. 397 16 sq. cf. ad ep. 802 p. 728, 2) [*](2 τῶν αὑτῆς scripsi e V sed ‘ in ras m5, Ath ut coni Re τῶν αὐτῆς VaVo τῶν αὐτῶν Μο τῆς αὐτῆς Wolf | σοὶ scripsi e V sed ὶ ex ῦ corr m5 σοῦ VaVoMoAth Wolf | στρατείαν V sed είαν in ιὰν corr m5 cf ep. 230 p. 214,9; ep. 821 p. 743, 3; ep. 363 p. 347, 4 στρατίαν Μο 3 γίνεσθαι Ath 6 δι’ ὃ scripsi ex Ath διὸ VVaVoMo Wolf 12 δ’ Ath | τὸν οm Mo 15 ἡ inserui e VMoViAth ut coni Re om VaVo Wolf | λαμπρὰ καὶ μεγάλη πόλις ἐκείνη Vi | ἡ καὶ σαυτὸν ἔδειξας scripsi καὶ ἐν Vi) ἡ σαυτὸν ἐδίδαξας libri Wolf ᾗ σαυτὸν ἔδωκας Re sed „aut leg. ἔδειξας aut καὶ ἐν ᾗ ἐνιαυτὸν ἐδίδαξας καὶ παρ’ ἦς· Suppl) [*](18 μὴ Vi)

ὅπῃ γὰρ ἔλθοιμεν, ἀθυμία πανταχοῦ, καὶ οἱ λόγοι μάτην ἀναλοῦντο· προσιόντων δὲ οἱ δοῦναι κύριοι τὰς θύρας ἀπέκλειον, ὅπως ἡμῶν μὴ ἀκούοιεν τῆς φωνῆς· εἰς τοσοῦτον δυνάμεως ἥκο- με ἀλλ’ ἢν θεῶν τις λύση τὸν ζόφον, ἔργου τε αὖθις ἑξό- μέθᾳ καὶ ἴσως οὐκ ἀτυχήσομεν.

Ποιητὴν δὲ ἄνδρα καὶ Μουσῶν ἑταῖρον παρὰ τίνα πέμ- ψειν ἔμελλον ἢ παρὰ τὸν ταῖς Μούσαις φίλον; τὰ μὲν οὑν ποιήματα αὐτὸς κρινεῖς καὶ οἶμαι ὅτι θαυμάσῃ· σκόπει 81 ὅπως καὶ οὗτος ὑμῶν τὸ εἰδέναι διδόναι θαυμάσῃ δοκεῖ γάρ μοι σόφισμά τι τοῦτο εἶναι τῶν Μουσῶν τὸ μὴ πλουτεῖν τοὺς δυναμένους εἰπεῖν, ὅπως ἀγείροντες ἀργύριον λέγωσι.

σὺ οὖν αὐτός τε δίδου μεμνημένος, ὡς ἡδέως μοι διηγοῦ προτί ῥᾶς δόσεις, καὶ τοὺς ἄλλους ἐργάζου φιλοτιμοτέρους.

Τοὺς ποιητὰς εὖ ποίει· καλὸς γὰρ θησαυρὸς παρ’ ἀνδρὶ ποιητῇ χάρις ὀφειλομένη. μᾶλλον δέ, οὗτος μὲν ἄρξει χάριτος ἐκ λόγων· σὺ δὲ μὴ ἀνάσχῃ γενέσθαι τῶν ὀφειλόντων, ἀλλ’ εὐθὺς ἀπόδος τὴν χάριν, χρυσίον ἀντὶ χρυσῶν ἐπῶν.