Epistulae

Libanius

Libanius. Libanius Opera, Vol 10-11. Foerster, Richard, editor. Leipzig: Teubner, 1921-1963.

ὁ δ’ εἰ βοήσειεν ἔνδοθεν, σείεται πάντα, ὥστ’ οὐδὲ σιδήρου μοι δε- ήσεσθαι δοκεῖν τοῦ ἀπειλεῖν ἀποχρῶντος ἐνεργούς τε ὁμοῦ καὶ σώφρονας ποιεῖν τοὺς ἀργούς τε καὶ θρασεῖς.

τειερά [*](4 VII β΄, σζ΄. Va ζ΄, ρϥη΄. Vo (ζ΄), ρϥη΄). Μο. S γ΄, κθ΄. Ath) [*](5 Sievers 118 not. 82. Seeck 189. 897 6 Amm.Marc.XXIII2,3 Seeck 53 11 sq. Salzmann 32 15 cf. t. IV 485, 9. Plat. Phaed. p. 83 D 17 cf. ep. 697) [*](1 διαρρήδην post στόματος Ath 2 ὁ ante προσιων S | δὲ om Ath 3 αὐτοῦ VVaVoSD Vind sed in hoc ‘ in ’ corr | τί VVa VoW τὶ D | τιμηθήσεται S | γε om Μο τε VoSAth τοῦτο D 5 αδτοκράτορι om VS Wolf, ante ἰουλιανῷ VaVoMo 6 τὴν(2) om Ath | τοπρῶτον Ath 7 ἀτιμοτάτους scripsi auctore Re ἐντι- μοτάτους libri Wolf 8 τούτων scripsi e VVaVo sed in hoc in τοῦτο corr m4, SAth ut coni Re τοῦτο Mo Wolf | τοπρὶν VoAth τῶν τὸ πρὶν Re | οὐ om Μο | ἐνδόξων scripsi e VoMoSAth ut coni Re εὐδόξων VVa Wolf | ἡρούμην Ath 12 πρὸ scripsi cum Re πρὸς libri sed ς eras V, Wolf | μεσημβρίαν SAth 14 πονοῦσι Va Wolf 15 προσηλωμένος Wolf sed corr Add 863 | ὅ VAth 17 ἀποχρώντως Ath | ὁμοῦ om Μο 18 τε- θεράπευται — 784, 1 ἀξίως citat praemisso λιβάνιος in marg fol. 116v ad θεραπεύω τὸ τιμῶ· cod. Darmstad. 2773 m2 ed. Sturz, Etym. Gud. p. 686, 68, qui perperam καλλίστη exhibet)

734
πευται δὲ καὶ ἡ Καλλιόπη τῆς σῆς γνώμης ἀξίως οὐ μόνον ἱπποδρομίαις, ἀλλὰ καὶ ταῖς ἐπὶ σκηνῆς χάρισι καὶ τέθυται ἐν θεάτρῳ τῇ θεῷ καὶ μετετάξατο παρ’ ἡμᾶς οὐ μικρὸν μέρος, ὥσθ’ ἥ τε βοὴ λαμπρὰ θεοί τε ἐν τῇ βοῆ καλοῦνται. δηλῶν δὲ ὁ ἄρχων ὡς χαίρει τῇ τοιαύτῃ βοῇ μείζω ταύτην ἀπὸ πλειόνων προκαλεῖται.

τοσοῦτόν ἐστιν, ὦ βασιλεῦ, μαντικὴ τοῖς ἀνθρώποις διδάσκουσα, τί ποιῶν ἄν τις ἄριστα διοικοίη καὶ οἶκον καὶ Πόλιν καὶ ἔθνος καὶ βασιλείαν.

[*](W 723)

ωιβ΄.

Κλεάρχῳ. (363)

Ἀλλ’ ἔδει μέν σε ἐκ τῶν ἐμῶν χειρῶν δεδέχθαι τὸν ἑταῖ- ρον· ἐπεὶ δὲ σὺ μὲν ἠπείγου πρὸς τὰς πύλας, ὁ δ’ οὐ παρῆν, ἃ μὲν ὑπὲρ αὐτοῦ διείλεγμαι, μέμνησο· τίμησον δέ μοι τὴν ἐπιστολὴν δείξας ὡς ἠδυνήθη τοσοῦτον ὅσον ἂν ἐγὼ τὸν χρηστὸν Ὑπερέχιον εἰς τὴν σὴν φιλίαν εἰσάγων τῇ δεξιᾷ.

[*](W 724)

ωιγ΄.

Δημητρίῳ. (363)

Ταυτὶ γὰρ ἀγαθῶν γειτόνων ἐπικουρεῖν ἐν ταῖς ἀτυχίαις τοῖς πλησίον οἰκοῦσι. σὺ δ’ ἀμφότερα τὴν παροιμίαν πεπλή- [*](9 VII β΄, ρη΄. Va ζ΄, ρϥθ΄. Vo (ζ΄), ρϥθ΄. Μο 16 β΄, Μο 16 VII β΄, σθ΄. Va ζ΄, σ΄. Vo (ζ΄), σ΄. Αth) [*](1 cf. ep. 826 1176. 1182. 1466 et ad t, I 133, 8; IV 320, 13. lul. Misop. p. 857 C 10 Sievers 267,6. Seeck 108. 397 17 Sie- vers 102 not. 105. Seeck 117. 897 18 Plat. leg. V p. 737 D. Eadermacher, Ber. d. Wiener Akad. 187, 3 (1918) p. 5) [*](2 ἱπποκομίαις Μο 6 προκαλεῖται scripsi ex Ath ut coni Dorvillius (Wolf Add 863) Re προσκαλεῖται VVaVoMoS Wolf 7 διδάσκουσά τι VaMo Wolf sed corr Add 863 12 ὅ Mo 13 μέμνησο scripsi μέμνησαι libri Wolf 14 ἐδυνήθη Va)

735
ρωκας εὐφημίαις ἔργα προστιθείς.

ἡμῖν δὲ ὁ λιμὸς διπλοῦν γἐγο ἑ κακόν, αὐτός τε καὶ ἡ δι’ οὐτὸν κατὰ τῆς πόλιας ὀρ- γή· ἣν εἰ μή τις λύσει θεῶν, δέδοικα μὴ τὸν λιμὸν διαφυ- γόντες ἐν ἀφθονίᾳ τῶν ὠνίων πληγῶμεν.

ἀλλὰ σύ τι εὔχου καὶ τῶν ἄλλων οὓς οἶσθα θεοῖς φίλους, πεῖθε τὸ αὐτὸ ποιεῖν.