Epistulae

Εὖθύς ὡς ἔλαβόν σου τὴν ἐπιστολήν, ἐν ᾗ τὸ μέτρον ἀπῄτεις τῶν παλαιῶν τιμῶν, ἔδραμον πρὸς τὸν χρηστὸν [*](15 VII α΄, κέ. Va ζ΄, ρξα΄. Vo ζ΄), ρξα΄. Μο) [*](1 Dem. Aristocr. § 130. Dionys. Hal. Lys. 12. Paus. I 24, 7 3 Salzmann 65 4 II. α 165. 283. ι 323 sq. 271 sq. υ 90. 11 Plut. Lyc. 27, 3. Ag. 10,2. Goebel, Ethnica 49 16 Sievers 93 not. 43. Seeck 117. 396 17 sq. cf. ep. 740) [*](1 σὺ V 2 ἔστηκε μὲν reposui e libris ἕστηκεν Wolf | ἐν] καὶ Vi 3 βαλβίδος Va Vo SI. II Vi Wolf 5 ἑστήξει η SI.II 6 δ’ V | μακρότερα Μο | οὐκ ἔτ᾿ Vi 7 πολλῶν scripsi e V Va Vo Mo SI πλειόνων SII sed γρ πολλῶν snprascr, Vind Wolf | τις Va sed ι in ἡ corr τίς VVind τῆς Vo sed τίς supraser m3 ἄλλος τις Re 8 ταῦθ’ Vind Wolf 9 δεῖ Va | τὶς Vi 10 ὅτι Wolf 13 ἀλλ’ ― λέγειν om SI Vi 14 δὴ om Vind | σοι συντιθέντων reposui e libris συντιθέντα Wolf | ἀκούσεις SII Vind | sequitur ep. 775 in V 17 τὸ μέτρον ― 18 τιμῶν praemissis verbis τιμὴ καὶ ἡ δωρεά. Λιβάνιος citat lex. Darmstad. 2773 fol. 217r cf. ad p. 721, 5 sq.)

Εἰ καὶ πρὸς Ὀλύμπιον ἃ πρὸς ἐμὲ περὶ τῶν ἐμῶν ἔγρα- φες ἐπιστολῶν ἐπιστολῶν καὶ σοῦ τὸν ἔρωτα τοῦτον ἐκεῖνος πλείους ἂν εἶχες ὧν ἔπεμπες. οὔτε γὰρ ἐγώ τις περὶ ταῦτα βραδὺς οὗτός τε κληρονόμος τῆς Μαξίμου πρὸς ἐμὲ φιλίας, ἕνα μὴ μανίας εἴπω, ἣν οὔτε πρότερον ἠγνόουν νῦν τε μᾶλλον ἔμαθον πολλοὺς ἡμῖν τοῦ καιροῦ κεκομκότος ἀγγέλους.

ἀλλ᾿, οἶμαι, δοῦναι μὲν οἶδεν Ὀλύμπιος, ἀπαιτεῖν δὲ οὐ βούλεται γράμματα. καὶ τῆς σῆς νεὼς καταιρούσης μὲν αἰσθάνομαι, ἀποπλεούσης δὲ οὐκέτι. καὶ νῦν ταύτην ἔδωκα τὴν ἐπιστολὴν τῶν μὲν σῶν ἀνηγμένων, κεισομένην δὲ παρ’ Ὀλυμπίῳ βου- [*](8 VII β΄, ροα΄. Va ζ΄, ρξβ΄. Vo ζ΄), ρξβ΄. Μο) [*](1 Seeck 267 9 Seeck 275 V. 395 10 Seeck 228 II 13 Seeck 208 V) [*](1 Σαλούτιον scripsi σαλούστιον libri Wolf cf. ad ep. 668. 740 3 πότε VaVo et scribendum coni Wolf Add 863 4 λόγοις et ἐξηπάτηκε scripsi e Μο λόγος et ἐξηπατήκει VVaVo Wolf | τίς VVo 5 καὶ inser Μο om VVaVo Wolf 6 καὶ inserui e Μο om VVaVo Wolf | στέρξωμεν scripsi e Vo Mo στέρξομεν VVa Wolf τέώς δὲ στέρξομεν Re 7 sequitur ep. 44 in V 9 σεβήρῳ V Mo 10 ὀλύπιον V 12 πάντα Μο 13 οὗτός scripsi auctore Re οὔτε libri Wolf 14 μᾶλλον om Μο 15 καὶ ante μετέμαθον inser Μο 16 οἶδεν inserui e V sed in marg m4, Va Mo om Vo Wolf 19 κεισομένην V sed σο inser m4)

σοῦ δὲ νῦν, εἴπερ ποτέ, ἐβουλόμην λαβέσθαι, σῦν ᾧ τὰ τότε μὶν ἔπτησσον, τὰ νῦν δὲ ἐπόθουν, ὅπως τὸν τοῦ τρόμου κοινω- νοῦντα καὶ τῆς ἐλευθερίας ἴδω.

Μάγνον φιλῶ μέν, ὡς εἰκὸς συμφοιτητήν τι καὶ ἄν χρηστόν, θαυμάζω δὲ ὡς ῥήτορα δεινόν τε καἰ ἰσχυρόν· βου- λοίμην δ’ ἂν αὐτὸν νικᾶν μὲν ἐνταῦθα τοὺς ἀντιπάλους, καρ- ποῦσθαι δὲ τὴν ἐκεῖ γῆν οὐ πολλὴν μέν, πατρῴαν δέ.

τὰς μὲν οὖν νίκας αὐτὸς ὁρᾶν μοι παρέχει τρεπόμενος ἄλλους ἐπ ἄλλοις· τοῦ δ’ ἐΜεν αὐτῷ τι προσιέναι μελέτω σοί. μέλοι δ’ ἄν, εἰ οὓς ἐπέστησε τοῖς πράγμασι γνωρίζοις τε καὶ δικα- στηρίου χρῄζοντας εὐμενῶς δέχοιο.

ταῦτά τε οὖν χαρίζου καὶ γράφε, δύο γὰρ οὕτω γε χαριῇ, τά τε ἔργα τόν τε ὑπὲρ αὐτῶν λόγον. εἰ δὲ τὸ μὲν ποιοῖς, τὸ δὲ μὴ προστιθείης, γρα- ψόμεθά σε παρὰ ταῖς Μούσαις, ὅτι δὴ τὸν πρότερον ἀτιμά- ζεις χορόν.