Epistulae

Ἡμεῖς οἱ αὐτοὶ καὶ τῷ φιλεῖν καὶ τῷ θαυμάζειν, σὺ δὲ ἔοικας — ἀλλ’ οὔπω γε ἐρῶ, καίτοι τῶν πραγμάτων καὶ δυσ- χερέσrερόν τι βιαζομένων λέγειν, ἀλλ’ ὅμως ἀναβεβλήσθω τὸ νῦν—τοῦ δ᾿ ἡμᾶς οὐχ ἑτέρους γεγονέναι σύμβολον ἔστω σοι τὸ χάριτας, ὥσπερ ἔμπροσθεν, αἰτεῖν καὶ χάριτας, αἰ τὴν οὖσάν σοι δόξαν καταστήσουσι μείζω.

Σευῆρος ὁ Λύκιος ὁ πονη- ρὸς μέν, ὡς ἂν οἱ φθονοῦντες φαῖεν, γενναῖος δέ, ὡς οὑμὸς λόγος ἀνδρὸς ἴσως οὐ φαυλοτέρου τῶν διαβάλλειν εἰωθότων, οὗτος δὴ ὁ Σευῆρος, εἰ καὶ τὸν πρὶν ἠλαύνετο χρόνον, νῦν γε εἰκότως ἂν ἐπ’ ἀδείας ἦν εἰς σὲ τῆς ἀρχῆς ἡκούσης, τοῦτο δέ ἐστιν ἰσχυόντων τῶν νόμων.

νῦν δ’ οὕτω τὸ πρᾶγμα ἀνέστραπται, ὥσθ’ ἧς ἀπέλαυεν ἀσφαλείας τῶν ἧττον ἀγαθῶν [*](5 VII β΄, νζ΄. Va ζ΄, με΄. Vo (ζ΄), μέ. Μο S δ΄, ξβ΄. W ριβ΄ Vind ρλς΄) [*](4 cf. ep. 651 6 Seeck 187. 386 12 cf. ep. 664. Seeck 275) [*](17 sq. cf. t. I 113, 12) [*](1 ἴδες Va 2 τε om Ath 3 δοκεῖν Μο 6 Ταλικιανῶ S 1 δὲ V sed corr m4 δ’ VoW Wolf 8 καίτοι e κοὶ corr W2| καὶ ante τῶν Vo Wolf delevi ras 1—2 litt V | καὶ om W 9 τι, inser V4 | λέγειν βιαζομένων V sed λέγειν corr m4, Μο| ἀλλ᾿ inserui e V sed inser m2, VaVoMo om SWVind Wolf| τονῦν VVind 10 τοῦ] τὸ VaVo 11 χάριτος Vind ned α(2) ex ὁ corr m2 | πρότερον S 12 σεβῆρος V sed β in ras m2, Va W Wolf 14 ἀνὴρ et φαυλότερος Μο 16 δὲ W | σεβῆρος V sed β in ras m4, VaW Wolf | πρὶν scripsi e VVaVoMoS ἔμπροσθεν WVind Wolf 17 δὲ(2) V sed ὲ e ὲ e ' corr m4 18 ἀντ- έστραπται Μο ἂν ἴστραπται W sed ' (??) in ras | ἀπήλαυεν Vo ἀπήλαυσεν W sed η in ε corr m2 ἀπήλαυνεν S)

καίτοι Σευήρου πάσχοντος κακῶς ἀδικεῖται μὲν ἡ τῶν Ἀθηναίων πόλις, ἣ τοῦτον ἐξέθρεψεν, ἀδικεῖται δὲ Μάξιμος, δι’ ὃν οὐκ ἐμαράνθη τὸ χρῆμα τῶν λόγων, ὃς τοῦτον ἀνθ’ υἱέος ἑώρα.

κοινωνοῦμεν δὲ καὶ ἡμεῖς τῶν κακῶν συμφοιτηταί τε ὄντες καὶ παρὰ πάντα τὸν χρόνον τὰ τοῦδε θεραπεύσαντες οὐχ ἡμῖν οὔσης δυνάμεως, ἀλλ’ αἰδοῦς παρὰ τοῖς δυνατοῖς. οὔτ᾿ οὖν λιπεῖν τὴν τάξιν ἦν μοι αἰσχύνη τε, εἰ μεῖζον ἐλπίσας ἰσχύσειν, Μῆν σὺ κρατεῖς, ἀσθενὴς φανείην.

ἐξαιροῦμαι δὲ ἄνθρωπον οὐ Μίδαν οὐδὲ Ῥαμψίνιτον οὐδ’ ὃν τὸ πλῆθος τῶν γεωργιῶν οἴκοι δύναται κατέχειν, ἀλλ’ ὃς πανταχοῦ μὲν εὑρήσει τὴν ἀναγκαίαν τρο- φὴν, τιμῇ δὲ πατρῴων μνημάτων ἔτι τῆς Λυκίας έχεται.