Epistulae

Libanius

Libanius. Libanius Opera, Vol 10-11. Foerster, Richard, editor. Leipzig: Teubner, 1921-1963.

παῖς ὄντως ἐμὸς ὁ Λυσίμαχος τοιαῦτα καὶ λέγων καὶ γράφων, τοῦτο μὲν ἐν ἐπαίνοις ἀρχόντων, τοῦτο δὲ ἐν τοῖς κατὰ μελέτην ἀγῶσιν· ὥστ’ οὐδὲν θαυμαστὸν εἰ πετόμενος ἧκεν ὡς ἡμᾶς ὁ Ἔρως τοιαύτης αὐτῷ γλώττης κινούσης τὸ πτερόν.

ὁ δὲ συκοφάντης ἐκεῖνος, τὸ θηρίον, δίκην τὴν [*](14 VII β΄, νη΄. Va ζ΄, μς΄. Vo (ζ΄), μς΄. Μο. S α΄, ξδ΄. Vi [σιβ΄]. Ath) [*](3 cf. ep. 309 4 Seeck 208 IX 5 sq. cf. ep. 665 11 Her. II 121, 2 15 Seeck 198. 386) [*](1 τὰ ’κεῖ Vind 2 σεβήρου V sed β in ras m4, W 4 χρῶμα Wolf Cent 5 υἱέος reposui e libris sed ὁ ex ὢ corr V5 υἱέως Wolf 6 τε om W 7 θεραπεύοντες W 9 „mallem κρατοίης aut ἐκράτεις“ Re 10 „fort. ἐξαιτοῦμαι, sed vulgata potest idem notare“ Re 11 ῥαμψένιτον W 13 πατρῴων SVind Ι ἤδη e Barocciano Wolf Cent 15 Λυσιμάχῳ om Ath Ἀμφιλοχίῳ S Vi) [*](17 ἐν om S ViAth 18 οὐδὲ ViAth | πετώμενος Vi 19 εἰς Vi | ἡμᾶς scripsi e V sed η ex u corr m2, MoSAth ὑμᾶς VaVoVi Wolf)

603
μὲν ἔδωκε, τὴν δὲ δώσει καὶ ταῦτα ἐγὼ προῄδειν καὶ πρὸς Λυσίμαχον εἶπον ὡς ἀπολεῖται κακὸς κακῶς.

ἐπεὶ δὲ Μούσαις εἶ φίλος καί σου κατέχουσι τὴν ψυχὴν καὶ κάλλος τίκτεις ἐπῶν, τίμησον ἐπιγράμμασιν οἰκίαν λαμπράν τε καὶ μεγάλην ὑπ’ ἀνδρὸς ἡμὶν ἑταίρου πεποιημένην ἐν Δάφνῃ. τὸ μὲν ὄνομα Ὀλύμπιος αὐτῷ, παίδων δὲ οὔτ’ ἐστὶν οὔτ᾿ ἐγένετο πατήρ, παραμυθεῖται δὲ τὴν περὶ ταῦτα τύχην τῷ τῆς οἰκίας θαύματι.

χρῆσαι δὴ ταῖς ἀφορμαῖς καὶ πρόσθες τῇ τῶν στοῶν καὶ κρηνῶν ὥρᾳ τὴν ἀπὸ τῶν ἐπῶν.

χξα΄.

[*](W 575)

Φουρτουνατιανῷ. (361)

ἴστω νῦν τόδε γαῖς καὶ οὐρανὸς εὐρὺς ὕπερθεν, προστίθημι δέ, εἰ βούλει, καὶ Στύγα καὶ τοὺς ἄλλους θεούς, ἡ μὴν τὴν ἐπιστολὴν ἐκείνην τοῦ προσήκοντος τετυχηκέναι χρόνου καὶ μηδὲν πεπρᾶχθαι τέχνῃ.

σοὶ δὲ ἴσως οὐ καλῶς ἴχνει φείδεσθαι τῶν οἰκετῶν κατὰ τῶν φίλων καὶ ὅπως ἐκεί- νους ἐξέλοιο μέμψεως, τούτοις περιάπτειν αἰτίας.